Jednym z głównych obszarów, na którym koncentrują się działania prowadzone nad rozwojem nowych technologii WWW, jest praca zespołowa.

Wśród licznych nowych rozwiązań, nad którymi pracują internetowe ciała standaryzacyjne, takie jak IEFT (Internet Engineering Task Force), warto zwrócić uwagę na nowy protokół - Web Distributed Authoring and Versioning. Stanowi on istotne rozszerzenie powszechnie wykorzystywanego protokołu http. Jego podstawowym zastosowaniem ma być wspomaganie pracy zespołowej - wielu użytkowników będzie mogło wspólnie tworzyć zawartość jednego serwera WWW (która może się dynamicznie zmieniać). Dzięki temu będzie można lepiej wykorzystywać firmowe intranety - aktualizacja i wymiana informacji będzie znacznie prostsza niż obecnie. Web-DAV ma doprowadzić do tego, by była ona równie łatwa jak dostęp do stron WWW za pośrednictwem przeglądarki. Drugim ważnym obszarem zastosowania nowego protokołu jest usprawnienie funkcji programów służących do tworzenia i nadzorowania zawartości internetowych serwerów, tak aby aplikacje te także działały jako narzędzia grup roboczych.

Do realizacji tego celu potrzebne będzie wprowadzenie mechanizmów blokowania zgromadzonych na serwerze WWW całych plików lub ich fragmentów, sprawdzania numerów wersji danych plików, dodawania metadanych, czyli informacji o innych danych zgromadzonych na serwerze. W połączeniu z możliwościami stwarzanymi przez język XML (eXtensible Markup Language) pozwoli na bardziej zaawansowaną interakcję między klientami a serwerami WWW niż jest to możliwe obecnie. Kombinacja tych dwóch rozwiązań umożliwi budowę aplikacji lokujących się między rozbudowanymi edytorami tekstów (jakimi są też proste edytory stron html) a rozbudowanymi systemami zarządzania dokumentami (którego poziomu nie osiągają dzisiaj najlepsze aplikacje do tworzenia zawartości serwerów WWW).

Dla twórców i nie tylko

Dzięki protokołowi Web-DAV aplikacje przeznaczone do tworzenia zawartości serwera WWW, takie jak FrontPage, będą mogły znacznie pełniej współpracować z danym serwerem - na przykład wymieniając informację na poziomie metadanych. Bardziej elastycznie będzie można wykorzystywać firmowe intranety, np. pracownik będzie mógł pobrać daną stronę WWW, dokonać jej edycji i umieścić z powrotem na serwerze, kontaktując się z tym serwerem jedynie za pośrednictwem przeglądarki (zachowanie takiego pliku będzie w rzeczywistości zapisaniem strony pod jej adresem URL).

Web-DAV jest wspólną propozycją grupy firm, wśród których znajdują się Microsoft, Novell i Netscape. Pierwsza z nich zapowiedziała, że w przypadku przyjęcia tego standardu wprowadzi go do swoich produktów w ciągu najbliższego roku. Nie wiadomo jednak, czy nowy protokół zyska powszechną akceptację.