Pełna specyfikacja protokołu LDAP powinna być gotowa do końca marca tego roku.

Zatwierdzenie trzeciej wersji protokołu Lightweight Directory Access Protocol (LDAP) opóźnia się już od kilku miesięcy. Komitet normalizacyjny Internet Engineering Task Force (IETF), odpowiedzialny za określenie finalnego standardu, uważa, że przedłożona mu propozycja standardu obciąża proponowaną specyfikację LDAP zbyt dużą liczbą obowiązków. Komitet chce zatwierdzić jak najuboższą wersję LDAP, głównie z powodów historycznych (LDAP miało być "odchudzoną" alternatywą dla bardziej skomplikowanego protokołu DAP, który zapewnia wysoki poziom integracji z usługami katalogowymi X.500). Nie ma w tym nic dziwnego. LDAP opracowano właśnie po to, by mniej wydajne środowiska i systemy także mogły korzystać w prosty sposób, bez znacznych obciążeń z usług katalogowych.

Analitycy zgadzają się z tym, że LDAP należy utrzymać na tak niskim poziomie komplikacji, jak to tylko możliwe. Zwracają oni jednocześnie uwagę, że protokół ten, w swej prostej postaci, uzyskał już duże poparcie rynku. Przykładowo, na jego bazie pracuje protokół Lightweight Internet Person Schema (LIPS), rozszerzający jednocześnie możliwości LDAP. Microsoft i Netscape, pracujące nad zdefiniowaniem obydwu standardów, doszły do porozumienia, co do zakresu cech, które powinny znaleźć się w specyfikacji standardów obu protokołów. Poszerzenia funkcjonalności LDAP domagały się firmy, które są bardziej zorientowane na oferowanie usług katalogowych X.500. Chciały one na przykład, by mechanizm wyszukiwania danych dostępny w LDAP wspierał dynamiczne katalogi.

Do końca stycznia ubiegłego roku różni producenci mogli nadsyłać własne sugestie, dotyczące nowej specyfikacji protokołu dostępu do usług katalogowych LDAP. Obecnie IETF rozpatruje wszystkie propozycje i - według zapowiedzi - do końca bieżącego kwartału przedstawić ma pełną specyfikację protokołu, która będzie obowiązującym standardem.