Wprowadzenie uniwersalnych serwerów baz danych wyprzedziło oczekiwania użytkowników.

Wyścig producentów systemów zarządzania bazami danych w kierunku wyposażenia ich w nowe możliwości obsługi złożonych typów danych oraz definiowania dowolnych typów danych przez użytkownika, bez zmniejszania wydajności przetwarzania transakcyjnego, wyprzedził oczekiwania wielu użytkowników.

W wojnie między Informixem a Oraclem na temat obiektowo-relacyjnego albo inaczej uniwersalnego serwera baz danych, marketing wyprzedził zapotrzebowanie rynkowe. Przekonał się o tym Informix, którego wyniki finansowe za ostatni kwartał ub.r. były fatalne (pierwszy kwartał od kilku lat, gdy firma poniosła straty!).

Może za dwa lata

Jak dowodzą wyniki badań rynkowych przeprowadzone przez firmę konsultingową Forrester Research, klienci nie będą potrzebować w pełni uniwersalnego serwera w ciągu dwóch lub trzech lat. Jednakże z tego samego raportu wynika, że obsługa statycznych obrazów i tekstu jest potrzebna, już w najbliższym czasie do efektywnej obsługi serwerów sieci Web, większości badanych firm.

Problemy Informixa wyniknęły po części z tego, że wraz z serwerem uniwersalnym nie dostarczył od razu właściwych modułów DataBlade do obsługi co najmniej podstawowych złożonych typów danych. Poleganie na niezależnych producentach modułów DataBlade spowodowało spore opóźnienia w ich dostarczaniu. Należało bowiem najpierw przekonać niezależnych producentów oprogramowania o celowości i korzyściach ze wsparcia idei DataBlade, a dopiero potem sprzedawać tę ideę publiczności.

Użytkownicy nie akceptują bez zastrzeżeń idei uniwersalnego serwera baz danych, ponieważ istnieją inne metody osiągania podobnych wyników, nie wymagające kompletnego przestawiania infrastruktury informatycznej firmy. A nikt nie lubi radykalnych zmian, zwłaszcza w zakresie obsługi swych danych.

Przodujący dostawcy narzędzi do obsługi danych tekstowych, tacy jak firma Verity produkująca pakiet Topic do przeszukiwania tekstowych baz danych, widzą korzyści ze zintegrowania swego pakietu z uniwersalnym serwerem baz danych i umożliwienia dostępu do nich za pośrednictwem standardowego (chociaż rozszerzonego) języka SQL. Toteż firma przygotowuje moduł DataBlade do serwera uniwersalnego Informixa. Zdając sobie sprawę z małej akceptacji idei serwera uniwersalnego, Verity dostarcza również pakiet oprogramowania pośredniczącego, umożliwiający korzystanie z motoru przeszukiwania Topic za pomocą typowych aplikacji bazodanowych bez konieczności modyfikowania używanego serwera bazy danych.

Inny powód kłopotów Informixa to poleganie na dwuwarstwowej architekturze serwera uniwersalnego: wszystkie moduły DataBlade są integrowane bezpośrednio z jądrem serwera bazy danych. Tymczasem doświadczenia największych dostawców informacji w Web wskazują, że rozwiązanie trójwarstwowe (serwer bazy danych lub aplikacji współpracujący bądź zintegrowany z Web serwerem, stacja klienta z przeglądarką Web) jest korzystniejsze z punktu widzenia możliwości obsłużenia dużej liczby użytkowników sieci oraz dołączania pakietów do obsługi innych typów danych.

Wielu użytkowników wbudowuje możliwości obsługi złożonych typów danych (tekst, wideo, grafika, dźwięk) w pośrednią warstwę serwera aplikacji, pozostawiając nietkniętą warstwę serwera baz danych. Na rynku istnieje wiele pakietów oprogramowania pośredniczącego (typu middleware) umożliwiającego realizację serwera aplikacji - np. monitory transakcji Tuxedo (firmy BEA), Encina (Transarc) czy pakiety do obsługi komunikatów, np. MQSeries (IBM).

Stopniowy rozwój

Analitycy uważają, że uniwersalne serwery baz danych odegrają dużą rolę w rozwoju rynku baz danych. Podejście to pozwala na natychmiastowe obsłużenie wielu złożonych typów danych. Umożliwia także wykorzystanie doświadczenia administratora bazy danych, który może łatwo rozszerzyć zakres swych umiejętności bez potrzeby gruntownego przeszkolenia, niezbędnego przy zmianie serwera bazy danych. Jednakże - jak wskazują doświadczenia Informixa - opieranie strategii rozwoju firmy wyłącznie na jednym typie serwera bazy danych prowadzi do kłopotów. Z tego powodu podejście IBM i Oracle, silnie wspierających swe dotychczasowe relacyjne serwery baz danych i zapewniających o ich dalszym rozwoju, a jednocześnie oferujących rozszerzenia do obsługi (ograniczonej liczby) nowych typów danych może być lepszą strategią rozwoju.