Dogadajmy się

Efektywność systemów SCM jest uzależniona od stosowania standardów w całym łańcuchu dostaw. Wymianę danych między uczestnikami łańcucha można znacząco usprawnić poprzez wykorzystywanie standardowej etykiety logistycznej EAN.UCC.

Efektywność systemów SCM jest uzależniona od stosowania standardów w całym łańcuchu dostaw. Wymianę danych między uczestnikami łańcucha można znacząco usprawnić poprzez wykorzystywanie standardowej etykiety logistycznej EAN.UCC.

Przydatność aplikacji należących do kategorii SCM (Supply Chain Management) wydaje się oczywista, biorąc pod uwagę, że zarządzanie łańcuchem dostaw wymaga nie tylko sprawnych kanałów dystrybucji, umożliwiających fizyczny transfer materiałów, ale również sprawnych kanałów wymiany informacji związanych z transferem. Trzeba jednak pamiętać, że efektywność systemów SCM jest uzależniona od łatwości przetwarzania danych, otrzymywanych od partnerów handlowych, a to wymaga stosowania standardów w całym łańcuchu.

Przemieszczane w łańcuchu dostaw jednostki logistyczne (palety, beczki, skrzynie, kontenery) poddawane są różnorodnym procesom, m.in. produkcji, dystrybucji i magazynowania. W każdym kolejnym etapie zwiększa się zakres informacji dotyczących poszczególnych jednostek. Łańcuch dostaw powinien więc zostać zorganizowany w ten sposób, by towary były transferowane łącznie z odpowiadającą im informacją, która w każdym etapie może być pobrana przez odpowiednie systemy informatyczne. W rzeczywistości kanał informacyjny nie nadąża często za kanałem fizycznym, czego skutkiem jest nieefektywne funkcjonowanie łańcucha dostaw.

Przepływ informacji w łańcuchu dostaw można znacząco usprawnić poprzez wykorzystywanie etykiety logistycznej EAN.UCC. Standard etykiety logistycznej został opracowany po to, by uczestnicy łańcucha dostaw mogli - przy wykorzystaniu indywidualnych rozwiązań informatycznych - generować i pobierać jednoznaczne i bezbłędne informacje, dotyczące przemieszczanych jednostek logistycznych.

Automatyzacja odczytu danych, zapisanych na standardowych etykietach logistycznych EAN.UCC, możliwa jest dzięki zastosowaniu kodu kreskowego UCC/EAN-128 (w skrócie EAN-128). Można zadać pytanie, czym różni się kod EAN-128 od innych kodów kreskowych, na przykład od znanego i powszechnie stosowanego kodu EAN-13? Podstawową różnicą jest to, że kod EAN-13 nie jest nośnikiem danych, nie zawiera znaczących informacji, jest jedynie niepowtarzalnym w "skali świata" identyfikatorem rekordu w bazie danych uczestnika łańcucha dostaw, dlatego nie ma bezpośredniego zastosowania w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Cechą, która w zasadniczy sposób podnosi atrakcyjność kodu EAN-128 do celów zarządzania łańcuchem dostaw, jest system tzw. Identyfikatorów Zastosowania (IZ). Jest on prefiksem kodu, używanym do określenia znaczenia następujących po nim informacji. Odpowiednie IZ zostały ustalone dla wielu typów informacji, m.in. identyfikatorów towaru, danych o trasie przewozu, dat, wielkości, jednostek miary, lokalizacji. Ta istotna dla kodu EAN-128 cecha, jaką jest zastosowanie standardowych IZ, umożliwia przedstawianie w kodzie kreskowym najczęściej wymienianych między partnerami informacji biznesowych w taki sposób, aby system informatyczny po otrzymaniu zeskanowanego ciągu znaków potrafił zinterpretować go w postaci danych i umieścić je w odpowiednich polach bazy danych. Problem leży tylko, a być może aż w tym, aby działające w łańcuchu dostaw systemy SCM potrafiły interpretować i praktycznie wykorzystywać funkcjonujące standardy.

Etykieta EAN.UCC w praktyce

Standardowa etykieta logistyczna EAN.UCC może być wykorzystana najbardziej efektywnie w sytuacji, gdy podmioty w łańcuchu dostaw stosują elektroniczną wymianę danych (EDI). Jedynym wówczas obowiązkowym polem na etykietach logistycznych jest tzw. Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC - Serial Shipping Container Code), przeznaczony do jednoznacznej identyfikacji każdej jednostki logistycznej w skali świata. SSCC jest określany tylko raz przez będącego uczestnikiem systemu EAN.UCC nadawcę towaru. Stosowanie SSCC do oznaczania przesyłek redukuje znacząco liczbę informacji przekazywanych w łańcuchu wraz ze zleceniem spedycji (np. informacje adresowe o nadawcy przesyłki znajdują się w systemie informatycznym spedytora, a dostęp do nich następuje na podstawie numeru SSCC). Od chwili ustanowienia SSCC może być wykorzystywany przez systemy informatyczne wszystkich partnerów uczestniczących w łańcuchu dostaw. Jest więc odnośnikiem do - dotyczących jednostek logistycznych - informacji szczegółowych, wymienianych przez partnerów poprzez EDI lub znajdujących się już w ich bazach danych.

Dostawca - po otrzymaniu zamówienia od odbiorcy - kompletuje towar, tworząc jednostkę logistyczną, oznaczaną przez jego system informatyczny etykietą, zawierającą wyłącznie numer SSCC. Zanim towar dotrze do odbiorcy, system SCM dostawcy wyśle do systemu SCM odbiorcy komunikat EDI pt. Awizo wysyłki. Komunikat ten zawiera - oprócz numeru SSCC - informacje o zawartości przesyłki, czyli numery identyfikacyjne EAN.UCC, ilość towaru w każdej jednostce logistycznej, ostateczne miejsce dostawy towaru itp. Awizo jest porównywane przez system SCM odbiorcy ze złożonym wcześniej zamówieniem. Komunikat EDI znacznie wyprzedza nadejście dostawy. Jeśli więc występują rozbieżności między towarem zamówionym a wysłanym, odbiorca może odpowiednio wcześnie zareagować. Jeśli dostawa jest zgodna z zamówieniem, może rozpocząć jej wcześniejszą sprzedaż.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200