Oferująca ogromne zwiększenie szybkości przesyłania danych przy stosunkowo niskich kosztach technologia DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing) staje się bardzo popularna w sieciach. Prace rozwojowe koncentrują się na przekształceniu tej technologii w coś całkowicie odmiennego i lepszego. Propozycje udoskonaleń są tak daleko idące, że opisuje się je jako zupełnie nową technologię, nazywaną niekiedy przełączaniem lambda.

Podobnie do technologii DWDM przełączanie lambda używa małej ilości kabla światłowodowego i różniących się długości fal (nazwanych lambdami) do przesyłania wielu strumieni danych do miejsc przeznaczenia. W odróżnieniu od DWDM przełączanie lambda wprowadza inteligencję, obudowaną zestawem rozwijanych standardów przemysłowych, do sieciowego sprzętu opartego na technice optycznej.

Technologia lambda zapewni zarządzającym sieciami możliwości kształtowania ruchu, decydowania, jak, gdzie i kiedy mają przepływać dane, przy wykorzystaniu wyposażenia pochodzącego od różnych producentów. Nowe sieci optyczne wykonane w technologii lambda można będzie tak zaprojektować, by zapewniły użytkownikom lepszą wydajność. Mogą one również być łatwe w zarządzaniu dzięki większej odporności na błędy.

Podstawę przełączania lambda stanowi możliwość automatycznego łączenia końców sieci optycznej. W przeszłości przygotowanie sieci optycznych do eksploatacji wymagało żmudnego i kosztownego konfigurowania wszystkich urządzeń, światłowodu, długości fali, a nawet protokołów wyższych warstw, takich jak protokoły routingu i SONET.

Konfiguracja sieci może być prostsza, ponieważ połączenia wykonane w technologii lambda, inaczej mówiąc ścieżki światła, są ustalane na przepływie przy wykorzystaniu metody, która integruje protokoły wyższych warstw.

Jeśli jakaś nowa technologia chwali się prostotą działania i większą elastycznością, to należy liczyć się ze zwiększoną złożonością jej struktury wewnętrznej. Technologia lambda również nie jest pod tym względem wyjątkiem. Ścieżki świetlne są dynamiczną kompozycją fal o różnej długości, biegnących poprzez światłowody łączące urządzenia przełączające lambda, nazywane połączeniami OXC (optical cross connects).

Oczekuje się, że urządzenia OXC będą zależeć od optycznie udoskonalonych wersji obecnie nie w pełni rozpoznanych technologii, w tym zawansowanych protokołów routingu i protokołu MPLS (Multi-protocol Label Switching).

Ścieżki optyczne są zazwyczaj oparte na informacji rozdzielanej przez warianty protokołów przystosowanych do przełączania lambda, takich jak protokół rutowania OSPF (Open Shortest Path First). Oprócz ułatwienia urządzeniom OXC poszukiwania informacji o dostępności sieci (przez dedykowane "lambdy sterujące") rozszerzony protokół OSPF może zapewnić pasmo wymagane przez dane, odpowiedni poziom usług QoS itp. Używając informacji dostarczanej przez rozszerzony protokół OSPF, wszystkie urządzenia OXC mogą tworzyć odwzorowania topologii sieci, nazywane tabelami ruchu, przygotowując je do kolejnych kroków przełączania lambda.

Następna faza konstruowania ścieżki świetlnej - sygnalizacja - będzie prawdopodobnie powierzona rozszerzonemu protokołowi MPLS i zaadaptowanym protokołom, takim jak RSVP (Resource Reservation Protocol). Jeśli jest konieczne połączenie pomiędzy optycznymi punktami końcowymi, wchodzące urządzenie OXC może wysłać rozszerzony komunikat ustawiający protokołu RSVP, proszący kolejne urządzenia OXC o zapewnienie co najmniej jednej lambdy (lub kanału SONET) dla ścieżki świetlnej.

Aby zaprojektować przepływy ruchu, rozszerzone komunikaty protokołu RSVP mogą śledzić (zaprogramowane przez zarządzającego) ścieżki lub abstrakcyjne trasy, które spełniają kryteria połączeń (na przykład pasma), używając technicznych tablic ruchu. W celu podniesienia niezawodności można wymagać kopii zapasowych ścieżek świetlnych, a z powodu elastyczności protokołów MPLS i RSVP można oferować unikatowe usługi, takie jak wirtualne prywatne sieci optyczne. Po przetworzeniu komunikatów ustawiających urządzenia OXC sygnalizują pomyślną alokację zasobów ścieżki świetlnej przez obsługę komunikatów RSVP, które zawierają etykiety protokołu MPLS strumieni kierowanych do sąsiadów. Jeśli każdemu wejściowemu i wyjściowemu urządzeniu OXC zostanie przydzielona etykieta, to oznacza, że połączenie optyczne jest zestawione i gotowe do przekazywania danych, które pojawią się na brzegu sieci z przełączaniem lambda.

Przełączanie lambda obiecuje liczne korzyści, ale pozostaje jeszcze do wykonania praca nad określeniem standardu protokołów.