Przez miedź z szybkością 1 Gb/s

Testowane karty sieciowe Gigabit Ethernet, obsługujące okablowanie miedziane, pracują bardzo wydajnie, ale na największe słowa uznania zasługuje karta Intel Pro1000T.

Testowane karty sieciowe Gigabit Ethernet, obsługujące okablowanie miedziane, pracują bardzo wydajnie, ale na największe słowa uznania zasługuje karta Intel Pro1000T.

Niejednemu administratorowi sieci LAN marzy się, aby szybko i tanio zwiększyć przepustowość eksploatowanej już struktury sieciowej opartej na okablowaniu miedzianym. Nie ma się czemu dziwić: aplikacje sieciowe są niejednokrotnie tak wymagające, że Fast Ethernet nie wystarcza. Rozwiązaniem jest technologia Gigabit Ethernet i karty tego standardu obsługujące miedzianą skrętkę nieekranowaną.

Ethernet i Fast Ethernet cieszą się obecnie w przedsiębiorstwach wielkim wzięciem. Idąc za ciosem, w połowie 1999 r. komitet IEEE 802.3ab zaakceptował standard 1000Base-T, czyli Gigabit Ethernet obsługujący okablowanie miedziane.

Rynek oferuje obecnie wiele kart standardu 1000Base-T. Jaką wybrać? Prezentujemy wyniki testu sześciu kart tego standardu. Są to karty Gigabit Ethernet wyposażone w złącze RJ45 (skrętka nieekranowana), produkowane przez firmy 3Com, Addtron Technology, Allied Telesyn, Asanteé Technologies, Intel i SysKonnect.

Wydajność

Jedną z najważniejszych cech karty sieciowej jest oczywiście jej wydajność. Dlatego testy zostały tak zaprojektowane, aby mierzyły wydajność konkretnego pojedynczego elementu (czyli karty sieciowej i towarzyszącego jej sterownika), a nie wydajność całego systemu (czyli karty sieciowej i serwera, w którym została zainstalowana). Wszystkie testy były uruchamiane w tym samym środowisku sieciowym, aby wyeliminować różnice, które mogłyby powstać na skutek zastosowania innego schematu okablowania czy innej konfiguracji.

Aby ocenić ogólną wydajność kart, uruchomiono pięć testów: sprawdzający, jak karta reaguje na żądanie ARP (Address Resolution Protocol); stopy błędów (określający, jak karta obsługuje pakiety w przypadku błędów) i ich braku; utraty pakietów; przepływności oraz test określany mianem "back-to-back".

W przypadku pierwszych dwóch testów karty spisywały się bardzo dobrze. Wszystkie produkty zwracały bez żadnych problemów swój 48-bitowy adres (po odebraniu żądania ARP) i obsługiwały bezbłędnie pakiety (karty odrzucały złe pakiety i akceptowały dobre).

Przez miedź z szybkością 1 Gb/s

Rys.2 Test utraty pakietów (rozmiar - 1514 bajtów)

Test utraty pakietów uruchamiano wielokrotnie, generując za każdym razem pakiety o różnych długościach (64, 512, 1024 i 1518 bajtów) i zwiększając w kolejnych przebiegach obciążenie o następne 20 proc. (od 20 do 100 proc. obciążenia). Stopę utraty pakietów mierzono więc pięciokrotnie.

W pierwszych dwóch przypadkach (obciążenie wynoszące 20 i 40 proc. dostępnej przepustowości) niemal wszystkie karty zachowywały się identycznie (oprócz karty Asanteé), obsługując bezbłędnie 100 proc. pakietów. Pierwsze różnice wystąpiły przy 60-proc. obciążeniu. Karty firm Intel i 3Com obsługują wtedy bezbłędnie 100 proc. pakietów mających długość 1518 bajtów, podczas gdy karty firm Allied i SysKonnect tylko 73 proc. Najsłabszy wynik uzyskała karta firmy Asanteé NIC, która przy 60-proc. obciążeniu obsługuje poprawnie tylko 53 proc. pakietów.

Przez miedź z szybkością 1 Gb/s

Rys.1 Porównanie przepływności

Następny test mierzył przepływność. Test określa, z jaką maksymalną szybkością może pracować karta, zanim zacznie gubić pakiety. Proszę zauważyć, że wartość przepływności jest pokazana na rysunku 1 jako procent maksymalnej przepustowości.

I tym razem pierwsze dwa miejsce zajmują karty firm Intel i 3Com. Karty te wyraźnie górują nad pozostałymi interfejsami sieciowymi.

Stosunkowo słabe wyniki uzyskały w tej kategorii oceny karty firm Addtron i Asanteé . Karta firmy Intel potrafi obsłużyć bezbłędnie pakiety mające długość 1024 bajtów (to znaczy nie gubiąc ani jednego pakietu), wykorzystując 59 proc. dostępnej przepustowości. Dla porównania, karta firmy Asanteé obsługuje bezbłędnie takie pakiety, jeśli wykorzystywana przez nią przepustowość nie jest większa niż 32 proc. całej dostępnej przepustowości.

Ostatnim sprawdzianem wydajności był test określany mianem "back-to-back". Test generuje ciągły potok danych celem określenia, czy karta sieciowa jest w stanie obsłużyć wszystkie pakiety (specyfikacja tego testu podaje minimalny odstęp, jaki powinien występować między poszczególnymi pakietami - stąd nazwa testu).

Na początku test generuje bardzo dużo danych i kieruje je w postaci ciągłego potoku pakietów do karty, po to aby określić (wykorzystując binarny mechanizm przeszukiwania danych) moment, w którym pakiety zaczynają być gubione. Tym sposobem test podaje maksymalną liczbę pakietów, przesyłanych w postaci ciągłego potoku, którą może bezbłędnie obsłużyć karta.

I tym razem sytuacja powtórzyła się - pierwsze dwa miejsca zajęły karty firm Intel i 3Com. Różnica między nimi jest tak niewielka, że trudno wskazać zwycięzcę. W przypadku pakietów o długości 64 i 512 bajtów wyniki były identyczne, a nieznaczne różnice pojawiły się przy dłuższych pakietach. W przypadku pakietów o długości 1024 bajtów karty Intel i 3Com obsługiwały bezbłędnie 598 650 pakietów. Karta SysKonnect może się pochwalić wynikiem 533 172 pakiety. Następnie mamy kartę firmy Allied (196 432 pakiety), a całą stawkę zamykają karty firm Addtron i Asanteé (tylko 9300 pakietów).

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200