Global Software Teams: Collaborating Across Borders and Time Zones, Erran Carmel, Prentice Hall PTR, Upper Saddle River, N. J. 1999

Przed kilkoma tygodniami na amerykańskim rynku wydawniczym pojawiła się książka, w której zawarto wyniki 17-letnich badań nad pracą grupową w międzynarodowych zespołach programistycznych.

Jej autor, profesor Uniwersytetu w Waszyngtonie, opisuje najważniejsze różnice, mające wpływ na współpracę między informatykami z państw o tak odmiennych kulturach, jak Rosja, Indonezja, Niemcy czy Stany Zjednoczone. Według niego, największy wpływ na współdziałanie między zespołami międzynarodowych specjalistów ma naturalna hierarchia, a także sposób komunikacji międzyludzkiej przyjętej w poszczególnych kręgach kulturowych. Zdaniem Errana Carmela: "Ludzie pochodzący z państw europejskich czy też z USA posługują się językiem precyzyjnie. Na Dalekim Wschodzie czy w Ameryce Łacińskiej olbrzymie znaczenie dla komunikacji międzyludzkiej ma jej kontekst, otoczenie ludzi, historia ich dotychczasowych kontaktów".

W książce E. Carmel nie ogranicza się tylko do opisu trudności pojawiających się w międzynarodowych zespołach programistycznych. Podaje wiele przykładów usprawnień, które mogłyby ułatwić komunikację. "Klucz do sukcesu leży w opracowaniu odpowiedniej metodologii i formalnych reguł komunikacji. Specjalistom, dla których język angielski nie jest językiem ojczystym, czasem przydają się np. ściągawki z zasad pisania listów czy e-maili. Trzeba także popracować nad wykluczeniem z wzajemnej komunikacji wszelkiego rodzaju idiomów, których sens jest zrozumiały tylko dla osób posługujących się od dziecka danym językiem". W publikacji podkreśla się także kluczową rolę spotkań między członkami grupy zaangażowanej do tego samego projektu. "Powinny one służyć budowaniu wzajemnego zaufania i kształtowaniu relacji między współpracownikami oddalonymi od siebie często o tysiące kilometrów".