Kalkulator czy system?

Program Płatnika został wreszcie uzupełniony o oddzielny program do teletransmisji. Według ZUS, wersja Programu Płatnika, opublikowana 20 stycznia, nie jest ostateczna. Po pierwszych tygodniach pracy z programem użytkownicy mogą już ocenić jego funkcjonalność.

Program Płatnika został wreszcie uzupełniony o oddzielny program do teletransmisji. Według ZUS, wersja Programu Płatnika, opublikowana 20 stycznia, nie jest ostateczna. Po pierwszych tygodniach pracy z programem użytkownicy mogą już ocenić jego funkcjonalność.

Lista zarzutów pod adresem Programu Płatnika (PP) i sposobu jego wprowadzenia do obiegu jest długa. Zgłoszone usterki techniczne, które najbardziej dokuczały informatykom, usunięto. Nikt nie ma wątpliwości, iż kolejne błędy ujawnią się, kiedy przedsiębiorstwa na co dzień zaczną korzystać z PP. Informatycy przyznają, że bardziej niż drobne błędy dokuczają im opóźnienia w dostarczaniu kolejnych wersji programu i bałagan informacyjny.

Od kilku tygodni ZUS informował o udostępnieniu mocno spóźnionej, lecz gotowej wersji programu. Wreszcie od 20 stycznia br. wszyscy zainteresowani mogli ją pobrać z internetowej strony Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wraz z opublikowanym po raz pierwszy programem do teletransmisji danych. Kilka dni później ZUS poinformował, że wersja ta nie jest jeszcze finalna. Tym razem Stanisław Alot, prezes ZUS, zapowiedział wprowadzenie wersji ostatecznej na początek lutego br. Początkowo planowano, że do użytkowników wersja gotowa do wdrożenia trafi w połowie grudnia 1998 r.

Krótka, długa historia

Dotychczas powstały cztery wersje aplikacji służącej do weryfikacji i tworzenia dokumentów ubezpieczeniowych, ich drukowania i przesyłania w formie dokumentu elektronicznego do ZUS, nazwanej Programem Płatnika.

Wersję demonstracyjną 1.01.002 opublikowano w Internecie pod koniec listopada 1998 r. Miała ona pomóc użytkownikom w zapoznaniu się z nową aplikacją i jej podstawowymi funkcjami. W tym samym czasie została opublikowana specyfikacja wejścia-wyjścia, opisująca format wymiany danych między programami kadrowo-płacowymi a Programem Płatnika, zgodny ze standardem SGML.

Pierwszą wersję eksploatacyjną, oznaczoną 1.01.005, udostępniono w połowie grudnia ub.r. Umożliwiała ona przygotowanie i wydruk dokumentów zgłoszeniowych ubezpieczonego, czyli zgłoszenia pracowników do ubezpieczenia społecznego, zdrowotnego, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Na dokonanie tych zgłoszeń płatnicy mają czas do 31 stycznia br.

Wersja 1.10.006 z 4 stycznia 1999 r. pozwalała przygotować i drukować zarówno dokumenty zgłoszeniowe, jak i rozliczeniowe. 20 stycznia br. pojawiła się nowa, obecnie najbardziej aktualna, wersja 1.01.007. Podstawowe zmiany w porównaniu do poprzednich to możliwość tworzenia dokumentów rozliczeniowych i zgłoszeniowych na podstawie dokumentów z innego miesiąca oraz wstawiania do innych dokumentów zgłoszeniowych danych identyfikacyjnych ubezpieczonego z formularza ZUS ZUA. Wersja ta umożliwia również drukowanie przelewów bankowych. Zmieniono w niej procesy weryfikacji danych.

Instalacja kolejnych wersji w miejsce wcześniejszych wymaga eksportowania danych ze starej wersji, zainstalowania nowej i importu danych. ZUS zadeklarował, że aktualne wersje PP będą przekazywane nieodpłatnie firmom, które nabyły wcześniejsze edycje.

Jest transmisja

Najważniejsze dla wielu przedsiębiorstw było jednak udostępnienie przez ZUS długo oczekiwanego modułu teletransmisji, będącego oddzielnym programem, nazwanego Program Płatnika Teletransmisja (PPT), wersja 1.02.002.

W zakres funkcjonalny PPT wchodzi m.in. przygotowanie pliku do teletransmisji, obsługa wniosków o rejestrację i wydanie certyfikatu, rejestracja certyfikatów, potwierdzeń i decyzji oraz obsługa potwierdzeń przesłania plików do ZUS. "Program Płatnika Teletransmisja umożliwia w tej postaci poprawne przesłanie dokumentów drogą elektroniczną. W ciągu trzech miesięcy PPT będzie obsługiwał również wnioski o weryfikację, przedawnienie, unieważnienie i odnowienie certyfikatu, co wydaje się nie jest jeszcze niezbędne na tym etapie. Wiąże się raczej z działaniami Centrum Certyfikacji niż obecnymi potrzebami płatników" - mówi Adam Kapica, wiceprezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W obecnej wersji PPT nie informuje o błędach transmisji.

"ZUS nastawia się w tej chwili głównie na obsługę dużych przedsiębiorstw dostarczających dane na dyskach CD-ROM, nie sądzimy, by zbyt wiele przedsiębiorstw chciało od razu przesyłać dane za pomocą teletransmisji" - twierdzi Adam Kapica.

Komunikacja między Programem Płatnika a Programem Płatnika Teletransmisja odbywa się za pomocą pliku tekstowego, stanowiącego wynik działania PP. ZUS akceptuje jedynie dokumenty elektroniczne, które powstały w PPT, chcąc zagwarantować narzucone przez siebie reguły ochrony danych. Płatnik zamierzający przesyłać dokumenty ubezpieczeniowe drogą elektroniczną musi złożyć wniosek w Punkcie Rejestracji i uzyskać certyfikat klucza publicznego w Centrum Certyfikacji, którego funkcje pełni firma Unizeto. Generowane każdorazowo klucze sesyjne mają zapewnić "integralność, poufność i niezaprzeczalność danych".

Procedura uzyskiwania klucza publicznego w Centrum Certyfikacji

W Programie Płatnika Teletransmisja (PPT) jest rejestrowany certyfikat odpowiedniego terytorialnie Punktu Rejestracji (PR). Certyfikat PR dostarczany jest wraz z PPT lub dostępny pod adresemftp://ftp.cc.unet.pl/CentrumCertyfikacji.

Płatnik wprowadza dane o sobie w Programie Płatnika (PP).

Wypełniany jest w PPT elektroniczny wniosek o rejestrację w PR, który jest kopiowany na dyskietkę. Powstały w tym czasie w PPT klucz prywatny zostaje zapisany na dyskietkę. Klucz prywatny jest elektronicznym podpisem płatnika i będzie używany przy każdej teletransmisji, powinien więc być chroniony przed ujawnieniem lub uszkodzeniem.

Osobista rejestracja wraz z wnioskiem na dyskietce podpisanym kluczem prywatnym i kluczem publicznym Punktu Rejestracji wymaga dokumentów potwierdzających tożsamość płatnika i jego pełnomocnictwo (NIP, REGON, PESEL, dowód osobisty).

PR wydaje potwierdzenie przyjęcia wniosku o rejestrację na dyskietce, zaszyfrowane kluczem prywatnym PR, które jest zapisywane przez płatnika w PPT.

Płatnik wypełnia wniosek o certyfikat klucza publicznego, szyfrowany kluczem prywatnym płatnika i kluczem publicznym Centrum Certyfikacji (CC) i przesyła go drogą elektroniczną pod adres [email protected].

Informacja o przyznaniu certyfikatu przesyłana jest również drogą elektroniczną, zaszyfrowana kluczem prywatnym CC.

Centrum Certyfikacji uruchomiono 25 stycznia br. Do 27 stycznia przyznano 50 certyfikatów na 155 wniosków, które wpłynęły. Odrzucenie wniosków wynikało najczęściej z przesłania przez płatnika niekompletnych danych. 28 stycznia ma być uruchomiona strona Centrum Certyfikacji pod adresem www.cc.unet.pl. Wątpliwości dotyczące procedury certyfikacji można wyjaśniać pod telefonem 0602 18 77 26.

CC ma ustawowo 14 dni na rozpatrzenie wniosków, jednak Andrzej Ruciński, dyrektor ds. technicznych w prowadzącej centrum firmie Unizeto, deklaruje, że certyfikaty przyznawane będą szybciej. Certyfikaty wydawane są z rocznym okresem ważności. Na wniosek płatnika okres ten może być krótszy. W przypadku zmiany krytycznych danych płatnika (NIP, REGON, PESEL, nazwa firmy) certyfikat jest unieważniany, a procedura powtarzana, przynajmniej do czasu, aż Program Płatnika Teletransmisja zostanie wyposażony w funkcję obsługi wniosków o zawieszenie i weryfikację certyfikatu.

Teletransmisja będzie możliwa od połowy lutego br.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200