Jiro to kolejna uniwersalna koncepcja Sun Microsystems. Tym razem firma promuje zastosowanie Javy w rozproszonych systemach pamięci masowych - Storage Area Networks.

Rozproszone systemy komputerowe coraz częściej korzystają ze wspólnych zasobów pamięci masowych - dysków, bibliotek taśmowych, CD-ROM. Pamięciowe systemy sieciowe SAN (Storage Area Networks) za pośrednictwem kanałów SCSI lub Fibre Channel zapewniają połączenia między różnymi urządzeniami, obsługiwanymi przez komputer centralny. Obecnie nie ma na rynku rozwiązań pozwalających na swobodną rozbudowę i zarządzanie dowolnymi urządzeniami w sieci SAN, bez istotnego modyfikowania programu obsługi. Większość producentów urządzeń pamięciowych udostępnia wprawdzie zestawy funkcji API, pozwalające na dołączanie ich produktów do sieci SAN, ale każde nowe urządzenie oznacza dodatkowe zadania dla programistów, modyfikujących program obsługi systemu.

Żyroskop Suna

Firma Sun Microsystems ogłosiła koncepcję uniwersalnej platformy Jiro (poprzednio określanej Project X), korzystającej z technologii Java, która zapewniałaby jednolity dostęp do dowolnych urządzeń pamięciowych. Nowe elementy samoczynnie dołączałyby się do istniejącego systemu pamięciowego. Do realizacji Jiro Sun zamierza stosować mechanizmy zaproponowane wcześniej w technologii Jini do obsługi zestawu inteligentnych urządzeń dowolnego typu, współpracujących ze sobą w sieciach rozproszonych.

Jiro ma być platformą przeznaczoną dla twórców rozproszonych systemów pamięciowych. Platforma będzie zawierać rozproszony model obiektowy, model komponentowy oraz zbiór podstawowych usług, takich jak rozproszone logowanie się do systemu, zarządzanie transakcjami, obsługę zdarzeń, kolejkowanie zadań.

Rozproszony model obiektowy rozszerza ideę obiektów Java na wiele maszyn wirtualnych, rezydujących w każdym urządzeniu dołączanym do sieci Jiro. Pozwala to na przesyłanie nie tylko danych, lecz także kodu wykonywalnego, dzięki czemu możliwe jest równoważenie obciążenia i zapewniona skalowalność systemu. Model komponentowy określa interfejsy współpracy komponentów systemu w celu umożliwienia współdziałania w jednej sieci urządzeń stworzonych przez różnych producentów.

Każde z urządzeń zawiera kod w Javie, niezbędny do obsługi urządzenia, oraz sterowniki, pozwalające na korzystanie z jego usług przez dowolne inne urządzenie w sieci. Ponieważ sterownik jest napisany w Javie, można go użyć w każdej maszynie wirtualnej.

Próbki do pobrania

Sun Microsystems na stronie internetowej udostępnia wstępną specyfikację.

Sun przewiduje dostarczenie pod koniec roku ostatecznej wersji specyfikacji. Na początku roku 2000 pojawią się SDK oraz moduły wykonawcze dla licencjobiorców.