Zaawansowane metody poprawiania wydajności systemu Windows.

Windows czasem pracuje wolniej i to nie z powodu architektury systemu, lecz po zainstalowaniu błędnie pracującej aplikacji, która zajmuje zbyt dużo miejsca w pamięci lub w nadmierny sposób angażuje moc procesora.

Przykładowo: przy zamykaniu dokumentów Word lub Excel użytkownik tracił kontrolę nad wskaźnikiem myszy. Z czasem sytuacja pogarszała się i na zamknięcie plików trzeba było czekać nawet kilkadziesiąt sekund. Okazało się, że Office 97 automatycznie zainstalował oprogramowanie klienta Outlook, które zostało domyślnie tak skonfigurowane, że przy każdej operacji zamknięcia dokumentu program dokonywał wpisów do dziennika Outlook, dotyczących daty i czasu edycji dokumentów. Po pewnym czasie w dzienniku znalazło się aż 2700 wpisów. Sytuacja wróciła do normy po usunięciu wpisów i odpowiednich pól wyboru w oknie Dziennik - opcja "Rejestruj również pliki z".

Tego rodzaju "ukryte" procesy można identyfikować, np. uruchamiając bezpłatny program narzędziowy Microsoft WinTop, pracujący pod kontrolą Windows 95/98. Windows NT 4.0 zawiera podobne narzędzie, dostępne po wybraniu karty Processes (Procesy).

Program WinTop wchodzi w skład pakietu Kernel Power Toys i można go pobrać z witryny www.microsoft.com/windows95/downloads/ contents/wutoys/w95kerneltoy/default.asp. Choć jest on przeznaczony do pracy pod Windows 95, to działa również bez problemu pod Windows 98.

Plik wymiany

Innym sposobem na zwiększenie wydajności Windows jest odpowiednie skonfigurowanie tzw. pliku wymiany. Wielu użytkowników korzysta z pliku o stałej długości, co wpływa na odciążenie systemu od obliczeń i częstej rekonfiguracji jego wymiarów. Powstaje jednak pytanie - jaka jest jego optymalna objętość?

Niektórzy sugerują, że wielkość pliku wymiany o stałej długości powinna być 2-3-krotnie większa od pamięci RAM. Wiadomo także, że im mniejsza jest wartość RAM, tym większy powinien być plik wymiany. Dlatego jego rozmiar najlepiej skalkulować w odniesieniu do konkretnego systemu. Podajemy więc procedurę, która pozwala na określenie optymalnej długości pliku wymiany dla systemu Windows 98.

Krok 1. Po uruchomieniu programu Sysmon.exe (Monitor systemu) należy odszukać wykres zatytułowany Menedżer pamięci: Rozmiar pliku wymiany. Jeśli nie jest on dostępny, trzeba rozwinąć menu Edycja i kliknąć na polecenia Dodaj element, Menedżer pamięci, Plik wymiany i Ok.

Krok 2. W menu Widok należy zaznaczyć opcję Zawsze na wierzchu, a następnie kliknąć na Opcje, Wykres i ustawić wskaźnik Interwał aktualizacji na wartość 3 sekundy.

Krok 3. Należy otworzyć największą aplikację i utworzony przez nią najobszerniejszy dokument (dokument Word, arkusz kalkulacyjny lub plik graficzny). W tym momencie aplikacja zajmuje określoną część pamięci RAM.

Krok 4. W oknie Monitor systemu należy kliknąć na wykres Rozmiar pliku wymiany. W jego dolnej części pojawia się parametr Wartość szczytowa (w domyśle pliku wymiany). Po zapisaniu tej wartości trzeba zamknąć wszystkie okna.

Krok 5. Kolejne czynności to tymczasowa redukcja długości pliku wymiany do zera bajtów i defragmentacja dysku. Następnie należy wybrać Panel sterowania, kliknąć na System, kartę Wydajność, przycisk Pamięć wirtualna, zmienić wartości Minimum i Maksimum na zero, ponownie uruchomić Windows i zdefragmentować dysk.

Krok 6. Ostatnią operacją jest utworzenie pliku wymiany o stałej długości odpowiadającej Wartości szczytowej (patrz krok 4). Jeśli w systemie działają dwa dyski, należy wybrać ten, który pracuje wydajniej.

<hr size=1 noshade>Na podstawie tygodnika InfoWorld, wydawanego przez IDG, opr. jch.