Standard Common Information Model ma szansę zmienić sposób zarządzania sieciami.

Aplikacje służące do zarządzania siecią stale wzbogacane są o nowe rozwiązania. Jedną z nowych technologii, która może wpłynąć na kształt kolejnych wersji aplikacji, jest Common Information Model (CIM).

Wiedza o urządzeniach

CIM to standard określający zasady prezentowania i wymiany danych między aplikacjami zarządzającymi a zarządzanymi urządzeniami bez względu na to, czy jest to router, przełącznik sieciowy, serwer czy stacja robocza. Jeśli dane są udostępniane przez te urządzenia zgodnie z wymogami standardu, to dowolna aplikacja sieciowa zgodna z CIM może je analizować bez względu na typ i producenta.

Głównym założeniem CIM jest integracja zarządzania różnymi elementami sieci. Będzie to możliwe po wzbogaceniu w obsługę CIM aplikacji, takich jak Compaq Insight Manager, OpenView Hewlett-Packarda, SMS Microsoftu, ManageWise Novella czy IBM Tivoli. Nawet jeśli któraś z tych aplikacji mogłaby lepiej zarządzać pewnymi elementami sieci korporacyjnej, to dzięki znormalizowanemu sposobowi dostępu do zgromadzonych przez nią informacji będzie możliwe ich odczytywanie z poziomu dowolnej innej aplikacji obsługującej CIM.

Na standard CIM składają się obecnie dwa kluczowe elementy: specyfikacja i schematy. Specyfikacja określa język opisu zdarzeń zachodzących w sieci, konwencję ich nazewnictwa, a także relacje między opisami tych samych zdarzeń w standardach CIM, SMTP i DMI. Schematy mają bardziej ogólne znaczenie. Określają bowiem jakiego typu dane będą uwzględniane w różnych dziedzinach, do których opisu ma służyć technologia CIM. Inny schemat będzie opisywał zdarzenia zachodzące w fizycznej warstwie sieci komputerowych, a jeszcze inny będzie wykorzystywany przy zarządzaniu systemami operacyjnymi i aplikacjami. Każdy z producentów będzie mógł rozszerzać dostępne już schematy, aby uwzględnić parametry specyficzne dla jego urządzeń sieciowych bądź aplikacji.

Standard wymiany danych

Podstawą komunikacji aplikacji wykorzystujących technologię CIM jest opracowanie odpowiedniego i akceptowanego przez wszystkich producentów interfejsu komunikacyjnego. Komitet normalizacyjny DMTF, zajmujący się rozwijaniem standardu CIM, ma nadzieję, że będzie nim język XML. DMTF udostępnił już nawet specyfikację określającą sposób, w jaki dane CIM mogą być kodowane przy użyciu tego języka. Do przesyłania XML kwalifikuje się jeden z najpopularniejszych obecnie protokołów internetowych, tj. HTTP. Serwery HTTP coraz częściej są implementowane nie tylko w systemach operacyjnych, lecz także bezpośrednio w urządzeniach sieciowych (tę możliwość oferują już tacy producenci, jak 3Com, Cisco i Hewlett-Packard).

CIM jest także podstawą do realizacji innych nowych standardów, takich jak WBEM (Web Based Enterprise Management) i DEN (Directory Enabled Networks). Pierwszy z nich umożliwia zbudowanie infrastruktury zarządzania na bazie usług WWW, a drugi zapewnia integrację urządzeń obsługujących sieć korporacyjną z usługami katalogowymi (co pozwala np. oferować zróżnicowany poziom usług poszczególnym użytkownikom).

Zagrożenia

Powszechna implementacja standardu CIM, choć bardzo korzystna dla użytkowników, może okazać się zgubna dla producentów oprogramowania do zarządzania systemami i sieciami komputerowymi. Jeśli bowiem każde narzędzie administracyjne będzie miało dostęp do pełnej gamy informacji oferowanych przez CIM, to prawdopodobnie znacznie zmniejszy się liczba takich narzędzi dostępnych na rynku. Większość z nich będzie bowiem zbliżona funkcjonalnie, a administrator nie będzie potrzebował kilku z nich, by zapanować nad siecią.