Informatyk nie musi poświęcać czasu na czytanie tego artykułu, bo powstał on z myślą, o jego przełożonych, którzy często nie rozumieją popularnych terminów slangu komputerowego.

CO TO JEST ERP?

ERP to skrót od Enterprise Resource Planning (planowanie zasobów przedsiębiorstwa), określający system, który stanowi fundament firmy. System ERP integruje kluczowe procesy zachodzące w firmie i dostarcza pełny obraz tego, co dzieje się w przedsiębiorstwie. ERP śledzi dane finansowe, informacje związane z zarządzaniem zasobami ludzkimi i (jeśli ma to zastosowanie) wszystkie informacje związane z procesem produkcyjnym, takie jak miejsce składowania zapasów czy moment, w którym części z magazynu powinny być przeniesione na halę produkcyjną.

Zawsze mieliśmy oprogramowanie, które obsługiwało te procesy.

Tak, ale każdy fragment układanki, składającej się na zintegrowany system wspomagający zarządzanie, był dostarczany przez innego producenta oprogramowania i te kawałki zazwyczaj nie pasowały do siebie. Na przykład system księgowy nie wymieniał danych z systemem produkcji. W każdym razie nie potrafił tego wykonać bez olbrzymiej liczby przeróbek programistycznych.

Ideą, która stoi za ERP, jest przekonanie, że poszczególne "kawałki" oprogramowania komunikują się w poprzek wykonywanych funkcji. W aplikacji finansowej wchodzącej w skład ERP nowo powstałe zobowiązanie może być odnotowywane w momencie, gdy magazynier potwierdzi przyjęcie towarów do magazynu. Podobnie moduł należności może automatycznie stworzyć fakturę, kiedy tylko urzędnik w dziale wysyłki potwierdzi, że towary są już na ciężarówce wysłanej do klienta. Wszystko to dzieje się przy minimalnym udziale czynnika ludzkiego i bez papierkowej roboty.

ERP ma na celu odwzorowanie procesów biznesowych. (W jaki sposób odnotowujemy sprzedaż? Jak weryfikujemy płatności należne pracownikom zatrudnionym na godziny, poprowadzenie pracowników odpowiedzialnych za te procesy krok po kroku i zautomatyzowanie tak wielu czynności, jak jest to pożądane.)

Brzmi wspaniale. Czy są jakieś minusy?

Tylko wtedy, gdy jako minus postrze-ga się błędy w projektach pochłaniających wiele tysięcy, a często miliony dolarów.

Korzyści z wdrożenia ERP są ogromne. Niestety, duże są również ponoszone w związku z tym koszty - czas, wysiłek, pieniądze. Implementacja ERP w przedsiębiorstwie oznacza zazwyczaj zmianę procesów biznesowych, to znaczy sposób, w jaki ludzie wykonują swoją pracę. Opór pracowników w stosunku do zmiany może być podstawowym problemem i zazwyczaj wymaga od kierownictwa wysokich umiejętności radzenia sobie w takich sytuacjach. ERP może jednak sprawić, że praca w przedsiębiorstwie będzie wykonywana lepiej.

Słowa kluczowe

ERM (Enterprise Resource Management - zarządzanie zasobami przedsiębiorstwa). Niektórzy analitycy preferują ten termin i czynią rozróżnienie między ERP i ERM. ERM obejmuje księgowość, zarządzanie zasobami ludzkimi i gospodarkę materiałową.

MRP - akronim ERP wyrósł z MRP (Materials Requirements Planning - planowanie potrzeb materiałowych) i MRP II (Manufacturing Resource Planning - planowanie zasobów produkcyjnych), starszego typu programów przeznaczonych do zarządzania produkcją, które miały zapewniać utrzymywanie niezbędnych zapasów dla ciągłości działania linii produkcyjnej.

CO TO JEST INFRASTRUKTURA?

Aby zrozumieć co to jest infrastruktura, trzeba na chwilę wcielić się w murarza. Kiedy buduje się dom, naj-częściej odkrywa się, że większość ważnych rzeczy jest niewidoczna. Fundamenty, szkielet budynku, okablowanie i instalacja wodociągowa nie przyciągają uwagi. Znacznie łatwiej jest dostrzec ich brak. Analogicznie jest z infrastrukturą, o której często mówią informatycy. Składa się ona z: okablowania, routerów, przełączników, systemów operacyjnych, serwerów i stacji roboczych.

Czym infrastruktura różni się od architektury?

Architektura i infrastruktura są często mylone. Odwołajmy się znowu do przykładu budowy domu. Architekt projektuje wygląd budynku. Budowniczowie instalują kable, rury i szkielet, czyli tworzą infrastrukturę. Architektura to projekt.

Wygląda na to, że infrastruktura jest ważna.

To prawda. Często jednak infrastruktury się nie docenia. Co więcej, większość kadry zarządzającej nie chce finansować rozwoju infrastruktury, ponieważ te nakłady nie zwracają się natychmiast w sposób dostrzegalny. Który menedżer będzie chciał wydać znaczne sumy na aktualizację oprogramowania sieciowego?

Ale solidna infrastruktura może oznaczać szybki dostęp do informacji, rzadsze zawieszanie się systemu, szybszą pocztę elektroniczną, szybciej działające komputery osobiste. Niezawodna infrastruktura może także zapewnić sukces zastosowania wszelkich przyszłych nowinek technologicznych. Bo nie ma sensu kupowanie wymyślnych aplikacji, jeśli ciągle zapycha się sieć.

Firma z solidną infrastrukturą poświęciła prawdopodobnie wiele czasu i energii, by osiągnąć ten stan. Dział informatyki był zdolny zoptymalizować sieć do najbardziej wydajnej pracy i może rozszerzać funkcjonalność bez zaburzania dotychczasowego układu.

Słowa kluczowe

Standardy: Wiele firm zatwierdza i aprobuje listę technologii, określanych jako standardy korporacyjne. Użytkownicy mogą wybrać technologie tylko z tej listy. Takie postępowanie sprawia, że infrastruktura nie staje się niespójną masą technologii, które nie mogą razem pracować.

Zarządzanie aktywami: Jak wiele komputerów pracuje w firmie? Jeśli nie można odpowiedzieć na to pytanie, to znak, że czas na zarządzanie aktywami. Trudno jest zarządzać infrastrukturą, jeśli nie wiadomo, jakimi zasobami dysponuje przedsiębiorstwo.

KOMPENDIUM ARCHITEKTONICZNE

Termin "architektura" może odnosić się do projektu pojedynczego komputera. W kontekście korporacji oznacza zazwyczaj układ systemu komputerowego przedsiębiorstwa, zarówno fizyczny (rodzaj wykorzystywanych komputerów i ich lokalizacja), jak i logiczny (w jaki sposób przetwarzanie danych rozkłada się na poszczególnych użytkowników).

Architektura komputerowa przedsiębiorstwa nie różni się bardzo od korporacyjnej struktury podejmowania decyzji. Kiedy powstaje firma, ma niewielu pracowników. W zasadzie można decydować o wszystkim samodzielnie: prowadzić rachunkowość, negocjować z klientami i tworzyć plany marketingowe. Zmienia się to w momencie, gdy firma się rozrasta. Powołuje się kilku wiceprezesów i kierowników działów, by odciążyli prezesa od niektórych obowiązków, i tworzy się plany przedstawiające, jak poszczególne funkcje są powiązane i kto dysponuje władzą do podejmowania decyzji.

Ile jest architektur?

Liczba kombinacji jest nieskończona, ale generalnie każda architektura może być sklasyfikowana jako scentralizowana lub rozproszona. Dawno, dawno temu, prawie każdy miał taką samą scentralizowaną architekturę: SNA (System Network Architecture) stworzoną przez IBM. Mainframe w centrum obliczeniowym i wiele podłączonych doń "głupich" terminali, które nie wykonywały przetwarzania, a jedynie przekazywały komunikaty do mainframe.

Architektura rozproszona zaczęła zdobywać popularność w latach 80., kiedy mainframe'y były zastępowane mniejszymi serwerami rozproszonymi w całym przedsiębiorstwie. Architektura klient/serwer jest architekturą rozproszoną. W największym uproszczeniu, serwery przechowują dane, a stacje klienckie analizują je zgodnie z wytycznymi użytkownika.

Granice między architekturą scentralizowaną a rozproszoną zacierają się w dzisiejszych czasach, ponieważ wiele przedsiębiorstw przechowuje swoje dane na małych serwerach, wymieniając nawzajem dane. Jeśli przetwarzanie danych odbywa się w wielu miejscach, można odpowiedzialnie stwierdzić, że w firmie pracuje system rozproszony. Jeśli większość przetwarzania odbywa się w jednym miejscu, jest to system scentralizowany.

Jak wybrać architekturę?

Każda architektura ma swoje mocne i słabe strony. Architektura rozproszona powstała częściowo z tego względu, że scentralizowane modele mainframe'owe były uważane za mało elastyczne i drogie. Z drugiej strony, trudniej jest zarządzać architekturą rozproszoną, zoptymalizować jej działanie i wykryć przyczynę awarii, kiedy coś nie działa (co jest nieuniknione w przypadku komputerów). Zagorzali zwolennicy jednego lub drugiego modelu będą argumentowali na jego korzyść, ale wszyscy zgadzają się co do tego, że przejście z jednego modelu na drugi jest zazwyczaj bardzo trudne.

Słowa kluczowe

Infrastruktura: "Silnik" architektury komputerowej. Nikt nie chce go oglądać, wszyscy chcą, by był niezawodny. Złożona jest z sieci okablowania, routerów, systemów operacyjnych itd.

Architektura trójwarstwowa: Duże obciążenia mogą spowodować niewydolność architektury klient/serwer; zbyt wielu klientów przedstawiających żądania w tym samym czasie zablokuje serwer, tak samo jak kelnera próbującego obsłużyć jednocześnie zbyt wiele stolików. Rozwiązaniem jest zainstalowanie dodatkowych serwerów w warstwie pomiędzy klientem a serwerem. Serwer przechowuje dane, warstwa pośrednia przetwarza je (w większości), a klient wyświetla wyniki.

Gruby i cienki klient: Gruby klient rzeczywiście przetwarza dane. Cienki jest bardziej zbliżony do terminalu, który po prostu transmituje dane przekazywane przez serwer.

SYSTEMY I APLIKACJE

Każdy, kto miał do czynienia z technologią informatyczną, zetknął się na pewno z dwoma określeniami: oprogramowanie systemowe i oprogramowanie aplikacyjne. Rozróżnienie tych pojęć jest bardzo ważne. Bez oprogramowania systemowego komputer nie będzie działał. Bez aplikacji komputer, nawet najlepszy, nie pomoże w poprowadzeniu firmy.

Co to jest oprogramowanie systemowe?

W najprostszym ujęciu oprogramowanie systemowe umożliwia funkcjonowanie komputera. Możne je porównać do płuc - są niezbędne, by oddychać, ale nie wystarczą do wygrania partii szachów.

Oprogramowanie systemowe obejmuje systemy operacyjne, od Windows 98 na komputerze domowym, do MVS na wielkim komputerze mainframe w centrum obliczeniowym. Termin ten obejmuje zazwyczaj również oprogramowanie wykorzystywane do zarządzania komputerem lub siecią, które zawiera funkcje diagnostyczne i do optymalizacji działania komputera.

A oprogramowanie aplikacyjne?

Oprogramowanie aplikacyjne pozwala komputerowi wykonywać bardziej ambitne zadania. Aplikacje umożliwiają zastosowanie mocy obliczeniowej komputera do zadań biznesowych, takich jak prowadzenie księgi głównej czy wystawianie rachunków klientom. Aplikacjami są m.in. oprogramowanie finansowe, produkcyjne i kadrowe, zintegrowane pakiety, programy do projektowania CAD i różne pakiety inżynierskie, a także codziennie używane edytory i arkusze kalkulacyjne.

Granica między tymi dwoma rodzajami oprogramowania jest czasem nieostra. W "szarej strefie" znajduje się oprogramowanie umożliwiające zarządzanie bazami danych, takie jak Oracle8, Sybase czy DB2. Niekiedy zarządzanie bazą danych możliwe jest na poziomie systemu operacyjnego. Dlatego niektórzy specjaliści zaliczają bazy danych do oprogramowania systemowego, a inni - do aplikacyjnego.

Słowa kluczowe

System operacyjny: Program, który instruuje komputer, jak wykonywać jego podstawowe funkcje i jak interpretować komendy użytkownika.

Narzędzia: Termin używany zazwyczaj w odniesieniu do programów wchodzących w skład oprogramowania systemowego, które wykonują funkcje zarządzające, takie jak pomiar wydajności komputera czy kierowanie plików do odpowiedniej drukarki.

KOMPUTERY SIECIOWE

Za nagłym wzrostem zainteresowania komputerami sieciowymi nie kryje się żaden przełom technologiczny. Komputery sieciowe przyciągają uwagę, ponieważ uważa się, że ta technologia, choć nie nowa, może umożliwić zaoszczędzenie czasu i pieniędzy.

Jak działają komputery sieciowe?

Komputery sieciowe to urządzenia z niewielką pamięcią i bez dysków, co oznacza, że nie są w stanie przechowywać programów i plików. Zamiast tego komputery sieciowe korzystają z oprogramowania znajdującego się fizycznie na serwerze sieciowym. W przeciwieństwie do komputera PC komputer sieciowy nie może działać samodzielnie. Potrzebuje sieci i serwera.

Do czego w takim razie nadaje się komputer, który przypomina zwykłego PC po lobotomii?

Komputery sieciowe były polecane jako sposób na zmniejszenie kosztów utrzymania komputerów osobistych. Firmy analityczne wyliczyły, że koszty utrzymania komputera osobistego mogą sięgnąć kilku tysięcy dolarów rocznie (biorąc pod uwagę koszty wsparcia technicznego, utrzymania, zakupu wszystkich aktualizacji sprzętowych i programowych, nieformalnego rozwiązywania problemów przez współpracowników i koszty podłączenia do sieci).

Utrzymanie i kontrola komputerów sieciowych mogą być mniej czasochłonne i łatwiejsze ze względu na istnienie jednego punktu kontroli. Weźmy np. problem aktualizacji oprogramowania. Aktualizacja oprogramowania może być dokonana jednorazowo na serwerze, a komputer sieciowy automatycznie pobierze najnowszą wersję. Specjaliści z działu informatyki nie tylko mają ułatwioną pracę, lecz także odzyskują kontrolę nad tym, jaki rodzaj oprogramowania jest instalowany na komputerach.

Kto używa komputerów sieciowych?

Na razie niezbyt wiele firm. Większość przedsiębiorstw czeka na to, aż grupa dostawców narzuci swój standard komputera sieciowego. Jedna wersja komputera sieciowego wspierana jest przez Microsoft i Intela, inna przez Sun Microsystems i Oracle'a. Większość analityków jest zdania, że komputery sieciowe znajdą zastosowanie na rynkach niszowych, w przypadku call center czy handlu detalicznego. Użytkownicy w call center korzystają z komputera, by uzyskać dostęp do dzielonych w sieci baz danych i wykonać proste, powtarzalne zadania. Silny i przetwarzający niezależnie komputer PC nie będzie potrzebny w takim środowisku.

Słowa kluczowe

Komputer sieciowy oparty na Javie: Wersja komputera sieciowego wspierana przez Suna i Oracle'a.

NetPC: Odpowiedź Microsoftu i Intela na propozycję komputera sieciowego opartego na Javie. NetPC to komputer PC bez stacji dyskietek czy napędu CD, ale z dużym dyskiem twardym. Niewiele różni się od PC.

SYSTEM OPERACYJNY W DZIAŁANIU

Nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, ale system operacyjny jest jednym z najbardziej lojalnych i najbliższych współpracowników. Od bladego świtu, kiedy włącza się komputer, do późnych godzin wieczornych, system operacyjny pracuje, interpretując każdą czynność użytkownika i przekazując polecenia do wszystkich programów komputerowych.

Co robi system operacyjny?

Lepszym pytaniem byłoby: czego nie robi? Dla początkujących: system operacyjny jest tłumaczem między użytkownikiem a sprzętem i oprogramowaniem zainstalowanym na komputerze. Podobnie jak tłumacz umożliwia komunikację między dyplomatami różnych krajów, tak system operacyjny tłumaczy komendy użytkownika (np. otwórz plik) na język zer i jedynek, którym posługuje się komputer. Jednocześnie system operacyjny kieruje ruchem w komputerze. Jeżeli na komputerze działają dwie aplikacje w tym samym czasie, system operacyjny dysponuje zasobami komputera, czasem pracy procesora itp. System operacyjny kontroluje komponenty wewnętrzne i zewnętrzne - pamięć, modem, monitor, wygląd ekranu.

Ile istnieje rodzajów systemów operacyjnych?

Zbyt wiele, by je wymieniać. Pewnie wszyscy słyszeli o Windows. Bardziej obeznani z technologią użytkownicy zetknęli się na pewno z nazwami Linux, Unix, Mac OS. Ważne rozróżnienie: systemy operacyjne, takie jak Windows 98, przeznaczone są dla pojedynczych komputerów, sieciowe systemy operacyjne, takie jak Novell NetWare czy Windows z NT, kontrolują komunikację wielu komputerów. Sieciowe systemy operacyjne umożliwiają użytkownikom dzielenie plików w sieci i dostęp do wpólnych urządzeń, takich jak drukarki, skanery czy serwery.

Co się dzieje z systemem operacyjnym, gdy komputer się zawiesza?

Zawieszenie się komputera nie powoduje zazwyczaj trwałych uszkodzeń. Wiele czynników powinno być wziętych pod uwagę: rodzaj systemu operacyjnego, natura i skala awarii, pliki i aplikacje, które były wówczas otwarte, i procedury wykorzystane do powtórnego uruchomienia komputera i odnowienia jego zasobów. Zawieszenie się może wpłynąć na stabilność systemu, powodując odpowiednik wstrząsu mózgu twojego komputera.

Słowa kluczowe

GUI: Graficzny interfejs użytkownika to coś, czego używa się, by systemowi operacyjnemu przekazać instrukcje - wszystkie rozwijalne menu, foldery i ikonki.

CO TO SĄ EKSTRANETY?

Ta nazwa brzmi jak wytwór komputerowych maniaków. Ale wiele osób korzysta z ekstranetu nawet sobie tego nie uświadamiając - by śledzić przesyłki, zamawiać produkty od dostawców. Na stronach internetowych firm spedycyjnych można sprawdzić stan przesyłki wysłanej poprzedniego dnia. To już jest ekstranet w jednej z jego najprostszych form. Ekstranet jest mechanizmem opartym na technologii internetowej, umożliwiającym komunikowanie się z klientami i partnerami biznesowymi.

Jaka jest różnica między ekstranetem, intranetem i Internetem?

Na początku był Internet, który jest w tej chwili dostępny dla każdego. Następnie przedsiębiorstwa zaczęły rozwijać własne intranety, które wykorzystują ten sam przyjazny interfejs co Internet, ale obwarowane są zabezpieczeniami, tak by korzystać z nich mogli wyłącznie pracownicy firmy, by odszukać na intranetowych stronach potrzebne informacje. W końcu powstał również ekstranet. W uproszczeniu jest to intranet, do którego zasobów mają dostęp z zewnątrz osoby współpracujące.

Kto korzysta z ekstranetu?

Jeśli wykonany jest prawidłowo, ekstranet umożliwia przeprowadzanie transakcji typu business-to-business. W branży motoryzacyjnej ekstranet jest wykorzystywany, by zmniejszyć liczbę niepotrzebnych zamówień, stale informować dostawców o zmianach części i całych projektów oraz umożliwić szybszą odpowiedź na problemy i pytania dostawców. Dostawcy przez ekstranet otrzymują zapytania, przesyłają oferty, dokumenty, a nawet odbierają płatności. Dostęp do ekstranetu jest ograniczony hasłem.

Czy każde przedsiębiorstwo tego potrzebuje?

Ekstranet jest postrzegany przez wiele osób jako następna era rozwoju intranetu. Zanim przedsiębiorstwo zacznie czerpać korzyści z ekstranetu, musi stworzyć wielofunkcyjny, prawidłowo działający intranet. Koszty ekstranetu - zapewnienie bezpieczeństwa i rozwoju, stosowanie serwerów sieciowych, integracja z pozostałymi systemami informatycznymi, ciągłe wsparcie i utrzymanie - mogą przewyższyć korzyści z jego wykorzystywania - skróconego czasu dostępu do rynku, zmniejszenia kosztów prowadzenia działalności, szybszego dostępu do informacji partnera. Ekstranety wymagają olbrzymiej ilości czasu i energii pracowników działu informatyki, zdecydowanie więcej niż wymaga utrzymanie intranetu czy strony internetowej.

Z czasem przedsiębiorstwa mogą być zmuszone do wykorzystywania ekstranetu w kontaktach ze swoimi klientami i partnerami. Już teraz niektóre duże przedsiębiorstwa informują, że nie będą współpracować z firmami, które w ciągu kilku najbliższych lat nie podłączą się do bezpiecznego ekstranetu.

Słowa kluczowe

Firewall (ściana/zapora ogniowa): Oprogramowanie, które uniemożliwia osobom postronnym podłączenie się do firmowej sieci.

e-commerce: Dla niektórych firm handel elektroniczny to niewiele więcej niż transakcje finansowe. Dla innych e-commerce obejmuje cały cykl sprzedaży - marketing, sprzedaż, uaktualnianie oferty produktów i usług.

CO TO JEST PRZEPUSTOWOŚĆ?

W slangu przepustowość oznacza liczbę danych, które można przetransportować siecią w danej jednostce czasu. Innymi słowy, jest to tempo przesyłania danych, wyrażane zazwyczaj w bitach na sekundę. Sieć korporacyjna jest jak autostrada. W danym momencie tylko jeden samochód na każdym pasie może minąć określony punkt na drodze. W godzinach szczytu wąskie gardła powodują, że samochody utykają w korku. Zbyt wiele samochodów, zbyt mało pasów. Tak samo dzieje się w firmowej sieci, jeśli do przesłania jest zbyt wiele informacji między komputerami i nie ma wystarczającej przepustowości. Wszystko zwalnia, a w ekstremalnych przypadkach dane nigdy nie docierają do miejsca przeznaczenia.

Za każdym razem, kiedy użytkownicy komunikują się za pośrednictwem komputerów, siecią są wysyłane bity informacji. Niektóre działania, takie jak wysłanie e-maila, tworzą bardzo mały ruch. Inaczej jest, jeśli przesyła się złożone, duże dokumenty graficzne. Im więcej osób korzysta z sieci, tym bardziej staje się ona zatłoczona. Jeśli tłok w sieci jest zbyt duży, dane mogą być zagubione.

Gdy komputery spowalniają swoją pracę, oznacza to, że powinno się zwiększyć przepustowość sieci?

Być może. Starsze sieci przesyłają dane wolniej. Ale zwiększenie przepustowości często oznacza pozbycie się dotychczasowej sieci i wprowadzenie zamiast niej innej technologii.

Wiele sieci opiera się dziś na technologii nazywanej Ethernet 10 Mb/s (ponad 10 mln bitów na sekundę). Oznacza to, że w ciągu jednej sekundy 10 Mb danych może przepłynąć przez dowolny punkt tej sieci. Nowszy Fast Ethernet ma prędkość transmisji rzędu 100 Mb/s. Jeszcze nowszy Gigabit Ethernet pozwala przesłać więcej niż miliard bitów na sekundę.

Oczywiście, wąskie gardła, które utrudniają pracę komputera, mogą występować również poza siecią. Centralny serwer może np. nie radzić sobie z przetwarzaniem danych, którymi zasypują go wszyscy użytkownicy.

Słowa kluczowe

ATM, Frame Relay: Są to przykłady technologii oferujących dużą przepustowość Jeśli najpopularniejszy Ethernet jest drogą lokalną, to są to superszybkie autostrady. Czy trzeba dodawać, że kosztują także odpowiednio więcej?

PRACA GRUPOWA (ZESPOŁOWA)

Oprogramowanie do pracy grupowej (groupware) jest trudne do zdefiniowania. Niektórzy oceniają, że jest to wyłącznie bardziej rozbudowana poczta elektroniczna. Entuzjaści tego typu aplikacji stwierdzą jednak, że pełnią one w całym systemie informatycznym przedsiębiorstwa funkcję podobną do dyrygenta w orkiestrze. Dyrygent nie gra, ale sprawia, że orkiestra gra lepiej. Podobnie członkowie zespołu są bardziej produktywni, gdy współpracują i dzielą się pomysłami. To oprogramowanie tworzy ramy dla działalności całego zespołu.

Co wykonują takie programy?

Pakiety do pracy grupowej różnią się funkcjami. Większość zawiera współdzielone bazy danych, w których członkowie zespołu mogą pracować nad wspólnymi dokumentami czy prowadzić dyskusje. Niektóre zawierają grupowe kalendarze i pocztę elektroniczną. Inne koncentrują się na umożliwianiu prowadzenia dyskusji na żywo przy wykorzystaniu sieci komputerowych. Łącznie te fragmenty pozwalają członkom zespołu na pracę nad pojedynczymi dokumentami, wymianę pomysłów i zorganizowanie wspólnej pracy. Prawdziwy pakiet wspierający pracę grupową powinien zawierać kilka z tych funkcji, nie tylko jedną. Przykładami takich pakietów są: Lotus Notes, Microsoft Exchange, Novell GroupWise, Netscape Collabra Share. Niektóre przedsiębiorstwa próbują objąć tym terminem również oprogramowanie umożliwiające zarządzanie dokumentami lub wyłącznie pocztę elektroniczną, co jednak wprowadza zamęt w i tak już niejasnej terminologii.

Dlaczego niektórzy twierdzą, że oprogramowanie wspierające pracę grupową jest mniej użyteczne niż poczta elektroniczna?

Bo wiele osób nie używa go w praktyce. Programy te wymagają wprowadzenia zmian w sposobie pracy, powodują więcej oporów niż stosowanie poczty elektronicznej. Trudniej jest się ich nauczyć, wymagają więcej treningu i zachęcania końcowych użytkowników.

Słowa kluczowe

Replikacja: Proces, w którym komputery synchronizują dane między sobą. Dzięki temu każdy może być pewny, że ma do czynienia z najnowszą wersją dokumentu. Szczególnie ważne, gdy niektórzy użytkownicy pracują zdalnie.

Przepływ pracy: Automatyzuje obieg dokumentów i danych.

--------------------------------------------------------------------------------

(Na podstawie CIO oprac. dot)