UML to język do wizualnego modelowania systemów i aplikacji informatycznych.

Żaden inżynier nie przystąpi do produkcji jakiegokolwiek urządzenia prze- mysłowego, samochodu czy pralki bez precyzyjnego projektu technicznego. Tymczasem w informatyce częsta jest praktyka polegająca na tworzeniu programów a vista - bez planu, mając jedynie mglistą wizję dzieła końcowego. Taka praktyka rozpowszechniła się również w przypadku programów na zamówienie. A duże programy wymagają precyzyjnego planowania i do tego właśnie służy Unified Modeling Language (UML), opracowany przez Jima Rumbaugha, Grady Boocha i Ivara Jacobsona - specjalistów z zakresu inżynierii oprogramowania, obecnie pracowników firmy Rational Software.

Co to jest UML?

UML to język do wizualnego modelowania systemów i aplikacji informatycznych, oparty na dobrze zdefiniowanych elementach do reprezentacji systemu oraz jednolitej, standardowej notacji. Standaryzacją UML zajmuje się konsorcjum największych firm informatycznych Object Management Group (OMG), utrzymujące również standard CORBA. W UML nie programuje się, tak jak w innych językach programowania (C, VB czy Pascal). Jest to raczej zbiór sprawdzonych praktyk inżynierskich w modelowaniu złożonych systemów. Dzięki standardowej notacji i składni można modelować aplikację wizualnie.

UML jest stosowany obecnie w wielu narzędziach CASE, takich jak Rational Rose czy Visio Enterprise. Niektóre z narzędzi, np. Microsoft Visual Modeler (dołączany do pakietów VB), wykorzystują jedynie część funkcjonalności UML.

Różnorodność diagramów

UML umożliwia tworzenie wielu różnych diagramów, pozwalających oglądać projekt z różnych punktów widzenia: danych, funkcji, sekwencji czynności, komponentów składowych i in. Diagram Use Case opisuje czynności systemu z punktu widzenia użytkownika, współpracującego z nim. Dla programistów najważniejszy jest diagram struktury statycznej programu, zawierający wszystkie obiekty i komponenty systemu. Diagram sekwencji stosuje się do określonego diagramu Use Case, pokazując jak współdziałają ze sobą użytkownicy i elementy składowe systemu. Diagram stanów przedstawia zależności stanów obiektów od stanów innych obiektów, zaś diagram współpracy - które obiekty systemu współpracują ze sobą. Diagram komponentów wskazuje na elementy składowe systemu, w tym obiekty, biblioteki, klasy. W dużych aplikacjach rozproszonych ważną rolę odgrywa diagram osadzania, pokazujący, w jakim miejscu rozproszonej architektury systemu komputerowego będą działały poszczególne komponenty.

UML w praktyce

UML jest powszechnie używany na wszystkich etapach tworzenia dużych systemów informatycznych - od zbierania wymagań, po analizę, modelowanie, tworzenie architektury systemu, komponentów i dokumentowanie systemu.

Umiejętności nabyte w posługiwaniu się UML w jednej firmie można wykorzystać w innej.