Adam Węgrzyn: Benchmarking. Nowoczesna metoda doskonalenia przedsiębiorstw, Oficyna Wydawnicza Antykwa, Kluczbork - Wrocław, 2000

Benchmarking jest prawie nie znany i nie praktykowany w Polsce. Menedżerowie i ekonomiści snują różne rozważania dotyczące sytuacji makroekonomicznej i wpływu poszczególnych instrumentów makroekonomicznych na stan koniunktury, bezrobocia, dynamiki produkcji czy eksportu. Wrzucają do jednego worka poszczególne branże, a nawet sektory gospodarki. Z tych dyskusji i analiz właściwie nic nie wynika. Przykładem jest ostatnio tocząca się w mediach dyskusja na temat wysokości stóp procentowych. Niektórzy jej uczestnicy już się wycofali, nie tyle ze względu na nieskuteczność w przekonywaniu adwersarzy, ile na szkodliwość dyskusji. Na takim bowiem stopniu ogólności rozważań o gospodarce nie sposób udowodnić słuszności swego zdania, a proces udowadniania jest tak absorbujący, że odwraca uwagę od istoty gospodarowania. Tymczasem istotą gospodarowania są praktyki biznesowe poszczególnych branż i pojedynczych przedsiębiorstw. Prawdziwa nauka i użyteczne wnioski wynikają z porównywania tych praktyk. To jest właśnie benchmarking. Mówiąc trywialnie, to podpatrywanie tego, co inni lepiej robią, po to, aby wprowadzić to u siebie.

Autor nie jest naukowcem, lecz pracownikiem jednego z banków. Jego książka stanowi jednak tak cenne kompendium wiedzy na temat benchmarkingu, że należałoby życzyć pracodawcy autora, aby przeczytał ją jako pierwszy.