Programowy czy sprzętowy

Czy oprogramowanie RRAS firmy Microsoft może konkurować z routerami sprzętowymi?

Czy oprogramowanie RRAS firmy Microsoft może konkurować z routerami sprzętowymi?

Oprogramowanie Routing and Remote Access Service nie jest w stanie efektywnie zastąpić sprzętowego routera w obsłudze segmentów sieciowych, w których pracuje więcej niż 30 wymagających użytkowników.

Microsoft zamierza przekonać klientów, że wprowadzone w ub.r. na rynek oprogramowanie Routing and Remote Access Service (RRAS), znane bardziej pod roboczą nazwą Steelhead, jest dobrą i bezpłatną alternatywą dla sprzętowych routerów średniej klasy. Przeprowadzono więc test porównawczy dwóch rozwiązań: programowego routera RRAS, zainstalowanego na serwerze Windows NT 4.0, oraz routera sprzętowego - Cisco 2514.

RRAS funkcjonował tak jak powinien przy obsłudze segmentów sieciowych, w których pracowało nie więcej niż 30 użytkowników. Jego możliwości zależą jednak w dużej mierze od wydajności zastosowanego serwera oraz przepustowości zainstalowanych w nim kart sieciowych. Przy bardziej rozbudowanych sieciach lepiej skorzystać jest z routera sprzętowego.

Do porównania wybrano router 2514 firmy Cisco, ponieważ jest to jeden z najtańszych routerów sprzętowych, stanowi więc najlepszą cenowo alternatywę dla dostępnego bezpłatnie pakietu RRAS. Niestety, rozwiązania te nie oferują takiego samego zestawu funkcji, przez co ich w pełni obiektywne porównanie nie jest możliwe.

Przykładowo, RRAS ma wiele dodatkowych funkcji, których brakuje w rozwiązaniu Cisco, np. możliwość obsługiwania połączeń modemowych czy też za pośrednictwem karty ISDN, zainstalowanej w serwerze. Cisco 2514 nie oferuje takiej funkcji - dostępna jest ona dopiero w mocniejszych i droższych routerach serii 4000.

Jednak produkt Cisco szybciej przesyła pakiety niż RRAS i wyposażony jest w dwa porty umożliwiające połączenie z siecią WAN. Wadą jest fakt, że znajdująca się w nim karta sieciowa pracuje z szybkością 10 Mb/s. RRAS działający na serwerze Windows NT może obsługiwać także karty 100 Mb/s.

Tak więc z powodu zróżnicowanych możliwości obu rozwiązań skoncentrowano się przede wszystkim na sprawdzeniu podstawowej funkcjonalności oferowanej przez oba routery - wydajności przesyłania danych między dwoma segmentami sieci.

Wydajność

W początkowej konfiguracji oprogramowanie RRAS komunikowało się z siecią za pośrednictwem kart sieciowych o przepustowości 10 Mb/s. W sieci pracowało 20 użytkowników, którzy bez przerwy wysyłali wydruki na drukarkę sieciową, wykonywali zapytania do bazy danych SQL oraz uruchamiali zdalny backup danych, wykorzystując sieć jako medium transportowe. Serwer, na którym pracowało oprogramowanie RRAS, wskazywał stałe obciążenie procesora na poziomie 23%.

Działanie produktu przy takim obciążeniu procesora nie jest zadowalające. Już po przekroczeniu 17% użytkownicy mogli zaobserwować wyraźne spowolnienie pracy sieci z powodu nadmiaru kolizji pakietów wynikających ze zbyt wolnej pracy routera programowego. Przy dodatkowym zwiększaniu ruchu w sieci obciążenie procesora wzrastało w jeszcze większym stopniu, co powodowało wstrzymanie pracy sieci.

Po wymianie kart sieciowych pracujących w serwerze na zgodne ze standardem Fast Ethernet sytuacja uległa poprawie, a wskaźnik obciążenia procesora wyniósł 6%, co praktycznie wyeliminowało kolizje pakietów.

Następnie identyczne testy przeprowadzono na routerze Cisco 2514, przesyłającym te same dane między dwoma segmentami sieci. Według aplikacji CiscoWorks, umożliwiającej zarządzanie routerami, obciążenie procesora urządzenia dla tego samego ruchu wyniosło tylko 6%. W przeciwieństwie do pakietu RRAS, router Cisco, pracujący z przepustowością 10 Mb/s, potrafił przesłać każdy pakiet IP i IPX bez strat, a co za tym idzie bez opóźnień i ewentualnych kolizji pakietów sieciowych.

Po dodatkowym obciążeniu sieci wykorzystanie procesora wzrosło do 12%, ale kolizje stanowiły nie więcej niż 5% transmisji sieciowej. Czas odpowiedzi sieci na żądania aplikacji był zdecydowanie krótszy niż w przypadku wykorzystywania RRAS.

I chociaż Cisco 2514 wyposażone jest tylko w dziesięciomegabitową kartę Ethernet, to potrzeba naprawdę bardzo silnego serwera RRAS, by mógł on dorównać wydajnością routerowi Cisco. Ponadto serwer taki powinien być przeznaczony do uruchamiania pakietu RRAS i nie powinny na nim pracować inne aplikacje, które mogłyby dodatkowo obciążać procesor. Mimo iż RRAS jest oprogramowaniem bezpłatnym, to i tak za stworzenie takiego programowego routera trzeba zapłacić więcej niż za sprzętowy router Cisco. Serwer wykorzystywany w testach kosztował ok. 5000 USD, a router Cisco 2514 - zaledwie 2600 USD.

Przeznaczenie oddzielnego serwera na RRAS ma szczególne uzasadnienie, wówczas gdy administrator zamierza uaktywnić na nim zaawansowane filtrowanie przesyłanych pakietów, co powoduje dodatkowe spowolnienie pracy takiego routera.

Zarządzanie

Program administracyjny, umożliwiający zarządzanie pakietem RRAS, w graficzny sposób odwzorowuje zależności między podsieciami i segmentami sieci łącznie ze stworzonymi ręcznie ścieżkami routowania i wszystkimi interfejsami tych routerów pracujących w sieci, które zostały wykryte za pośrednictwem protokołów RIP i OSPF. Proces zarządzania, konfigurowania statycznych połączeń itp. odbywa się za pośrednictwem łatwej w obsłudze aplikacji Windows.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200