Jeśli firma zamierza przeprowadzać transakcje biznesowe za pośrednictwem własnego ośrodka webowego, to najpierw musi taki ośrodek na solidnych podstawach zbudować. W praktyce sprowadza się to do wyboru właściwego webowego serwera aplikacji, czyli zgrania możliwości platform i produktów

ze specyficznymi celami e-biznesu.

Na rynku można znaleźć blisko trzydzieści różnych webowych serwerów aplikacyjnych, z których każdy to odmienne podejście do obsługi techniki komponentowej i rozproszonego przetwarzania oraz różne szybkości i łatwość wdrażania. Dlatego zasadniczego znaczenia nabiera porównanie tych możliwości z celami biznesu elektronicznego.

Serwery aplikacyjne współpracują na ogół z bazami danych i aplikacjami serwującymi strony HTML, ale różnią się czasem wdrażania, wsparciem techniki komponentowej, standardami programistycznymi i interfejsem do bazy danych. Niektóre z nich potrafią obsłużyć szybki przyrost obciążenia ruchem, załamania systemu oraz zapewniają odpowiednią ochronę transakcjom i danym.

Oprogramowanie serwera aplikacyjnego umożliwia zazwyczaj tworzenie aplikacji w formie zestawów komponentów programowych, w rodzaju JavaBeans czy kontrolki ActiveX, oraz ładowanie ich na serwer aplikacyjny. Komponenty te korzystają z mechanizmów i usług serwera aplikacyjnego, takich jak dostęp do bazy danych, sterowanie transakcjami z bazą danych, współdziałanie z serwerem webowym front-end, a nawet rozkładanie obciążeń na kilka kopii serwera aplikacyjnego.

Liderzy rynku

Wydane niedawno wyniki badań Giga Information Group mówią, że w roku 2000 liderami na tym rynku, w grupie obsługujących specyfikację J2EE (Java 2 Enterprise Edition), będą: IBM i BEA Systems, a w dalszej kolejności iPlanet, Allaire, Sybase i SilverStream Software.

Wymienione firmy są dostawcami produktów pracujących na różnych platformach operacyjnych (Unix lub Windows NT/2000), udostępniających J2EE API dla pisania aplikacji Javy i zawierających mechanizmy umożliwiające pracę z komponentami oprogramowania pisanymi zgodnie z architekturą CORBA (Common Object Request Broker Architecture). Niektóre z nich zawierają też mechanizmy pomostowe pozwalające na pracę z komponentami napisanymi w alternatywnym standardzie Microsoftu COM+ (Common Object Model).

Oprócz modelu komponentowego i obsługi standardów produkty różnią się zorientowaniem na poszczególne obszary e-biznesu. I tak iPlanet ukierunkował swój produkt iPlanet Application Server 6.0 na dostawców usług aplikacyjnych i sieciowych oraz bardzo duże przedsiębiorstwa. JRun Server firmy Allaire z kolei jest przeznaczony dla średniej wielkości zastosowań i dostawców oprogramowania dołączających serwery aplikacyjne do własnej oferty. WebLogic firmy BEA i WebSphere IBM to kandydaci na serwery aplikacyjne dużych ośrodków handlu elektronicznego, z dużą liczbą kupujących i gwarancją szybkiej obsługi. Zwolennicy bazy danych Oracle mogą natomiast rozważyć Internet Application Server z wbudowanym serwerem webowym Apache.

Konkurencyjne standardy: COM+ i Java

Szybki wzrost rynku serwerów aplikacyjnych ma swoje źródło między innymi w rywalizacji platform Javy i Microsoftu. Giga Information Group szacuje, że Microsoft dzierży od 35 do 40 proc. rynku serwerów dla infrastruktur handlu elektronicznego spoza „górnej półki” (gdzie panują głównie serwery unixowe). Microsoft najwyraźniej dąży też do tego, aby być realnie alternatywą dla Unixa w dużych, złożonych zastosowaniach e-commerce. Przemawia za tym tradycyjnie niższy koszt NT, powiązanego z komputerami opartymi na Intelu, w porównaniu np. z SunSolaris na serwerach opartych na Sparc. Kolejnym czynnikiem wpływającym na koszt jest fakt, iż Microsoft dołącza do Windows NT i 2000 mechanizmy, które w świecie Javy są zazwyczaj oddzielnymi produktami - komunikacja aplikacja-aplikacja i przetwarzanie transakcji. W konsekwencji proste porównanie cen pomiędzy wdrożeniami opartymi na Javie i produktach Microsoftu jest trudne.

Oprócz kosztów niezmiernie ważną cechą jest wsparcie API Javy. Opublikowana przez Sun specyfikacja J2EE jest szeroko wykorzystywana przez dostawców serwerów webowych.

IPlanet E-Commerce Solutions była jedną z pierwszych firm, które uzyskały certyfikat firmy Sun za włączenie API J2EE do iPlanet Application Server 6.0. Firma rozwiązała przy tym kilka złożonych problemów nie uwzględnionych w specyfikacji J2EE. Specyfikacja J2EE nie określa sposobu postępowania w sytuacji, gdy Enterprise JavaBean musi zawiesić swoje działanie. Projektanci z iPlanet opracowali technikę przełączania ruchu do innej kopii uszkodzonej Enterprise JavaBean.