Termin mission critical wiąże się dzisiaj ściśle z czasem nieprzerwanej pracy serwera. Jak najdłuższy taki czas można zapewnić na kilka sposobów: tworząc superserwer, rozpraszając aplikacje na wielu serwerach, z których każdy ma gorącą rezerwę, albo też wykorzystując klastry serwerów.

Klastry łączą indywidualne serwery fizycznie i koordynują komunikację między nimi tak, aby mogły one wykonywać wspólne zadania. W sytuacji, gdy którykolwiek z serwerów klastra przestanie funkcjonować, proces zwany obejściem uszkodzenia (failover) automatycznie przemieszcza jego zadania do innego serwera, zapewniając ciągłość usługi. Poza funkcją obchodzenia uszkodzeń klastering może oferować także rozkładanie obciążeń, co pozwala na rozpraszanie zadań pomiędzy poszczególne serwery w sieci.

Klastry NetWare - dwie opcje do wyboru

Oprogramowanie klasteringu Novella dostępne jest na rynku w dwóch formach: można wybierać między klastrami prekonfigurowanymi przez dostawców sprzętu lub dostarczanymi w postaci pakietu oprogramowania.

NetWare Cluster Service (NWCS) to oprogramowanie Novella pozwalające połączyć pewną liczbę indywidualnych serwerów w klaster, zapewniając użytkownikom wirtualny, nieprzerwany dostęp do krytycznych zasobów sieci - danych, aplikacji, licencji serwerowych i innych usług. Jeżeli jeden z serwerów takiej sieci (węzeł klastra) ulegnie uszkodzeniu, to inny może przejąć jego zasoby i usługi. Klastry oparte na NetWare można budować na dwa sposoby: można zdecydować się na użycie istniejących już serwerów oraz ewentualnie dokupić nowe i zainstalować NWCS. Można też zakupić prekonfigurowany w klastry sprzęt komputerowy. Połączenie funkcjonujących już serwerów NetWare 5.1 w jeden klaster wymaga pewnego nakładu pracy - trzeba tu wziąć pod uwagę dodatkowe dane konfiguracyjne i poradzić sobie z problemem nowych licencji serwerowych, co może być czasochłonne.

Novell dołączył do NetWare urząd certyfikacyjny SAS (Secure Authentification Service), mając na uwadze głównie użytkowników Enterprise Web Server. Starsze pliki SAS i Enterprise Web Server wymagają reinstalacji, ponieważ zawierają pewne błędy. Informacje o tych błędach Novell umieścił na swojej witrynie webowej, i dobrze jest zapoznać się z nimi przed uruchomieniem urzędu i serwera webowego. Można tam znaleźć również opisy problemów związanych z licencjami użytkownika.

To wszystko prowadzi do konkluzji, że łączenie w klastry istniejących serwerów wymaga więcej czasu i zaangażowania niż rozpoczynanie wszystkiego od początku na nowych serwerach. Do tego jeszcze trzeba dodać fakt, że dołączenie sieciowej pamięci masowej (SAN), często niezbędne dla współdzielenia pamięci dyskowej pomiędzy klastrowane systemy, wnosi mnóstwo innych technicznych uwarunkowań oraz wymaga modyfikowania oprogramowania i instalowania nowego sprzętu.

Samo instalowanie oprogramowania NetWare Cluster Service nie stwarza problemów. Klient Windows 95/98/NT/2000 honoruje wszelkie wymagania instalacyjne po uaktualnieniu go zgodnie z zaleceniami Novella i dodaniu nowej wersji ConsoleOne - opartego na Javie utility zarządzającego NetWare. "Ustawianie" klasteringu to proces zajmujący około 1 godziny.

Compaq ProLiant Cluster for NetWare jest wersją klastra prekonfigurowaną przez dostawcę sprzętu. Oszczędza ona użytkownikom kłopotów związanych z instalacją oprogramowania. Firma wysyła specjalistę do konfigurowania każdego ProLiant Cluster. W tym przypadku otrzymujemy zainstalowany już, odpowiednio uaktualniony, system operacyjny NetWare i dołączoną sieciową pamięć masową SAN, jak również dodatkowe utility Compaqa, takie jak SmartStart i Compaq Management Agent - pomocne w zarządzaniu. Utility Compaq SmartStart obsługuje szereg szczegółowych ustawień sprzętu w czasie instalacji, natomiast agent pomaga administratorowi monitorować węzły klastra.

Z chwilą przeładowania istniejących serwerów i wystartowania ich jako węzłów klastrowych pojawia się ekran Novell Cluster Monitor, pokazujący każdy serwer w klastrze oraz inne szczegóły. ConsoleOne zawiera obiekty klastra i ekran pokazujący informacje związane z klastrem.