Nowe trendy w okablowaniu strukturalnym (cz.1)
- Adam Urbanek,
- 01.06.2000
Terminologia i standardy okablowania strukturalnego ulegają bez przerwy dynamicznym zmianom. I chociaż pierwsze sieci komputerowe o szybkości 1 Gb/s są już instalowane, to nadal brak uzgodnionych standardów dla takich szybkości transmisji przez okablowanie miedziane.
Terminologia i standardy okablowania strukturalnego ulegają bez przerwy dynamicznym zmianom. I chociaż pierwsze sieci komputerowe o szybkości 1 Gb/s są już instalowane, to nadal brak uzgodnionych standardów dla takich szybkości transmisji przez okablowanie miedziane.
Chociaż funkcje okablowania strukturalnego zdefiniowano już w połowie lat osiemdziesiątych (1984 r.), właściwą karierę to pojęcie zaczęło robić dopiero na początku obecnej dekady, gdy okazało się, że szybki rozwój technologii i standardów dotyczących okablowania zaczął umożliwiać stopniowe podwyższanie wymagań stawianych miedzianym torom kablowym i światłowodowym. Coraz częściej realizowana w praktyce wizja inteligentnego budynku wymusiła powstanie nowej infrastruktury kablowej, zapewniającej „raz na zawsze” dostęp do sieci szerokopasmowej. Producenci i zwykli użytkownicy strukturalnego okablowania nowoczesnych pomieszczeń nadal jednak stoją przed wyborem odpowiedniego medium transmisyjnego: nieekranowane kable miedziane, kable miedziane ekranowane czy kable światłowodowe.
Ewolucja standardów okablowania
Pierwsze amerykańskie standardy okablowania, znane jako kategorie (EIA/TIA 568, 1991 r.), szybko ustąpiły miejsca kolejnym udoskonalonym wersjom, obejmującym kable skręcane parami, kable ekranowane oraz modernizację złączy (głównie RJ-45). Już po upływie dwóch lat (1993 r.) szerokość przenoszonego przez okablowanie pasma częstotliwości wzrosła sześciokrotnie (rys. 1), czego efektem było pojawienie się na rynku okablowania kategorii 5 - podstawowej dla przenoszenia sygnałów do 100 MHz. A zapotrzebowanie na przepływność w sieci nadal będzie rosło - proporcjonalnie do wzrostu szybkości przetwarzania przyłączonych procesorów (przyjmuje się, że 1 MIPS procesora generuje ruch w sieci około 1 Gb/s).
Niedawno przeprowadzone przez Alcatel Cabling Systems badania porównawcze pokazały, że w identycznych warunkach testowych i przy jednakowych sygnałach wejściowych odporność kabli foliowanych FTP na zakłócenia wzajemne jest o 40 dB wyższa niż zwykłych kabli nieekranowanych UTP. Oznacza to, że kabel FTP osiąga 100 razy mniejszą radiację niż kabel UTP i absorbuje 100 razy mniej zakłóceń z otaczającego środowiska. Jeszcze lepsze wyniki uzyskuje się za pośrednictwem kabli podwójnie ekranowanych S-FTP, w których każda para jest foliowana oddzielnie, a cały kabel dodatkowo ekranowany oplotem. Ekranowanie chroni bowiem kabel zarówno przed emisją interferencyjną EMI, jak i przed immisją - zabezpieczając w ten sposób przenoszone kablem informacje. Koszt produkcji takich kabli - łącznie z ich instalacją - jest jednakże o około 50 proc. wyższy.
Pomimo że zdania na temat ekranowania kabli dla wyższych przepływności w sieciach LAN są nadal podzielone - nawet wśród największych producentów - intensywnie prowadzone badania przez wiele laboratoriów nad uzyskaniem przepływności powyżej 100 Mb/s w kablach wykonanych z nieekranowanej skrętki UTP są bardzo obiecujące.