NT Server czy OpenLinux?

Linux staje się coraz popularniejszą platformą aplikacji internetowych. W dalszym ciągu nasuwa się pytanie, czy jest on poważnym konkurentem tradycyjnych systemów operacyjnych serwerów przedsiębiorstw.

Linux staje się coraz popularniejszą platformą aplikacji internetowych. W dalszym ciągu nasuwa się pytanie, czy jest on poważnym konkurentem tradycyjnych systemów operacyjnych serwerów przedsiębiorstw.

Porównanie dwóch systemów operacyjnych - Windows NT Server 4.0 i OpenLinux 2.2 firmy Caldera Systems (ten ostatni oparty na najnowszym wydaniu jądra Linuxa) - pod względem parametrów, takich jak: wydajność, zarządzanie, skalowalność i ochrona, może udzielić częściowej odpowiedzi na to pytanie.

Można założyć, że w małych i średnich sieciach są to systemy porównywalne, ponieważ zarówno wydajność, jak i mechanizmy administrowania obu systemów są w znacznej mierze podobne. Oba systemy oferują dobrą skalowalność i wysoką dyspozycyjność - wymagają natomiast pewnych udoskonaleń w instalowaniu. Oba mogą obsługiwać aplikacje rodzime; chociaż aplikacje NT są lepiej zintegrowane, to Linuxa - darmowe.

Jednakże "powinowactwo" NT z aplikacjami handlu elektronicznego Microsoftu i zintegrowanymi produktami systemów transakcyjnych, takimi jak Transaction Server i Message Queue Server (który jak na razie nie ma swojego odpowiednika po stronie Linuxa), daje NT pewną przewagę przy wyborze systemu operacyjnego serwerów przedsiębiorstwa.

W tym kontekście należy wspomnieć o NetWare Novella, chyba najpopularniejszym systemie operacyjnym serwerów w przedsiębiorstwach. Trzeba jednak przyznać, że niezależnie od sympatii, jaką cieszy się ten system w kręgach administratorów sieci, NT i Linux są lepiej notowane jako serwery aplikacji i dlatego też łatwiej je porównać.

Wydajność sytemu plików i drukowania

Obie platformy można porównywać jako serwery plików i usług drukowania. Porównanie pomiędzy NT i Linux w zakresie obsługi plików nie daje jednoznacznej przewagi żadnej ze stron. OpenLinux ma generalnie szybszą obsługę dysków, ale gorzej radzi sobie z kontrolerami SCSI. Sterowniki NT dla takich kontrolerów wydają się być lepsze.

Druga podstawowa funkcja sieciowych systemów operacyjnych - usługi drukowania - dotyczy zarówno drukarek podłączonych lokalnie, jak i tych w sieci. NT Server oferuje usługi drukowania dla drukarek podłączonych lokalnie, a spooling i kolejkowanie zadań drukowania są łatwo sterowalne z dowolnego desktopu Windows. NT Server umożliwia współdzielenie drukarek zarówno podłączonych lokalnie, jak i sieciowych - zawierających wbudowane sterowniki serwera druku.

Linux pozwala użytkownikom na współdzielenie drukarek sieciowych na jeden z dwóch sposobów. Drukarki mogą być podłączone do sieci Linuxa jako urządzenie SMB (Server Message Block), prezentowane użytkownikowi jako Windows Printer Share, lub jako urządzenie uniksowe typu lpr. W każdym jednak przypadku spooling zadań drukowania serwer Linux wykonuje za pośrednictwem komendy lpr. Ujemną stroną takiego rozwiązania jest to, że użytkownik końcowy nie może w prosty sposób sterować urządzeniem lpr z maszyn klienckich pracujących pod Windows. Użytkownikom, którzy chcą manipulować zadaniami "nawijania" wydruku, administrator musi przyznać dodatkowe uprawnienia.

Administrowanie

Poza wydajną obsługą plików i usługami drukowania administrator sieci oczekuje od systemu operacyjnego funkcji pozwalających na łatwe i efektywne zarządzanie użytkownikami i ich grupami.

NT Server czy OpenLinux?

Caldera Open Linux 2.2 - konfigurowanie połączeń komutowanych

Microsoft zapewnia trzy różne modele administrowania dla NT. Pierwotny jest oparty na starej aplikacji windowsowej User Manager, pozwalającej na proste dołączanie i usuwanie użytkowników. Nowsze rozwiązania, działające w formie kreatorów zadań, prowadzą administratora przez podstawowe zadania zarządzania, takie jak zmiana przynależności użytkownika do specyficznej grupy. I na końcu MMC (Microsoft Management Console) - rozszerzalny interfejs użytkownika dla różnorodnych zadań zarządzania zarówno systemem, jak i siecią.

MMC można dostosowywać do elastycznego zarządzania i administrowania siecią, używając techniki komponentowej Microsoftu DCOM (Distributed Component Object Model). W ten sposób można na przykład tworzyć kastomizowany obraz wszystkich serwerów sieci opartych na definicjach uprawnień do plików, przypisywanych poszczególnym grupom użytkowników.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200