Dual Band w Polsce

Pierwszego marca 2000 roku ruszyły w Polsce długo oczekiwane dwuzakresowe sieci komórkowe GSM, działające w pasmie o częstotliwościach 900 i 1800 MHz.

Pierwszego marca 2000 roku ruszyły w Polsce długo oczekiwane dwuzakresowe sieci komórkowe GSM, działające w pasmie o częstotliwościach 900 i 1800 MHz.

Utrzymujący się od lat wysoki wskaźnik dynamiki przyrostu telefonów komórkowych w Polsce nadal przekracza 124 proc. rocznie, co sprawia, że łączna liczba tych telefonów osiągnęła w ubiegłym roku około 3,4 mln (8,9% populacji). Jeszcze niedawno uzyskanie takiej liczby abonentów prognozowano (EMC World Cellular Report) dopiero na 2000 r. Wszystko wskazuje, że pierwsze pięć milionów abonentów sieci komórkowych może pojawić się w naszym kraju jeszcze w tym roku.

Według najnowszych danych liczba użytkowników telefonów komórkowych GSM na świecie zwiększa się w ostatnim czasie średnio o ponad 66 proc. rocznie (w porównaniu z 1998 r.), osiągając w ub.r. stan 250 mln abonentów.

Liczba wszystkich użytkowanych telefonów komórkowych na świecie przekroczyła barierę 300 mln. Znaczącą część przyrostu stanowią więc klienci sieci cyfrowej GSM. Są to już wielkości przeszło dwa razy większe od wynikających z przewidywań czynionych zaledwie cztery lata temu, a tylko trzykrotnie niższe niż liczba telefonów dostępnych obecnie przez sieci stacjonarne.

Rozwój sieci komórkowych w Polsce zaczął się od uruchomienia (18.06.1992 r.) sieci analogowej NMT 450 przez Centertel, sieci już wtedy cieszącej się na świecie dużym powodzeniem wśród klientów mobilnych. Uruchomienie dwóch komórkowych sieci cyfrowych GSM w pasmie 900 MHz nastąpiło dopiero w 1996 r., ze znacznym opóźnieniem w porównaniu do innych krajów. Na pierwszą sieć komórkową GSM 1800 trzeba było czekać jeszcze następne dwa lata (Idea, marzec 1998). Wszystkie trzy sieci cyfrowe wykazywały w tym czasie bardzo wysoką dynamikę przyrostu abonentów, częściowo kosztem sieci analogowej, w której liczba klientów wyraźnie zaczęła maleć od ponad roku (164 tys. abonentów w sierpniu 1999).

Duże zapotrzebowanie na cyfrowe sieci komórkowe w Polsce sprawiło, że Ministerstwo Łączności podjęło działania w przyspieszonym trybie, przyznając kolejne licencje w pasmach radiowych 900 i 1800 MHz, zwalnianych sukcesywnie przez inne służby radiokomunikacyjne. Jeszcze do ubiegłego roku trzech krajowych operatorów nadzorowało tylko cztery działające sieci komórkowe (1xNMT i 3xGSM), a od lipca zeszłego roku każdy z nich otrzymał od ministra łączności dodatkowo po jednej koncesji - na rozwijanie kolejnych cyfrowych sieci komórkowych. Oznacza to, że mamy teraz trzech operatorów prowadzących siedem sieci komórkowych.

Za nowe koncesje, przyznawane praktycznie bez komisji przetargowej, operatorzy zapłacili niezbyt wysoką cenę: Centertel 101,5 mln euro za użytkowanie pasma 900 MHz, dwaj pozostali operatorzy - PTC (Era GSM) i Polkomtel (Plus GSM) - po około 58 mln euro za nadawanie w pasmie 1800 MHz. Stanowi to najniższą opłatę koncesyjną za telefonię komórkową ze wszystkich dotychczas proponowanych przez Ministerstwo Łączności.

Oficjalnie pierwsze dwuzakresowe telefony Dual Band mają zacząć łączyć w Polsce 1 marca 2000, jednocześnie u wszystkich trzech operatorów, przez trzy odrębnie przez nich nadzorowane dwupasmowe sieci GSM 900/1800.

Dotychczasowa analogowa sieć komórkowa NMT 450i, znajdująca się nadal w gestii Centertela, nie gwarantuje już pełnej gamy usług ani połączeń wysokiej jakości, więc abonenci stopniowo wykruszają się - przechodząc do sieci cyfrowych. Sieć analogowa ulegnie w niedługim czasie likwidacji. W ten sposób za dwa, trzy lata na placu boju pozostanie tylko trzech operatorów komórkowych, każdy z dwiema sieciami cyfrowymi klasy GSM 900/1800, a częstotliwości pasma 450 MHz zostaną całkowicie zwolnione przez dotychczasowych operatorów.

Oferta jednorodnej cyfrowej sieci dwuzakresowej GSM 900/1800 stwarza znacznie większe możliwości korzystania z sieci komórkowych użytkownikom wyposażonym w dwu- lub trójpasmowe telefony GSM. Integracja dwóch (trzech - jeśli uwzględnić GSM 1900) do tej pory odrębnych sieci łączy podstawowe zalety sieci komórkowych: rozszerza pojemność sieci na terenach miejskich o dużym trafiku (GSM 1800), zwiększając jednocześnie jej zasięg i powszechność dostępu do sieci cyfrowych na dużym obszarze (GSM 900). Daje też większe możliwości implementacji najnowszych osiągnięć technicznych sieci komórkowych i usług oferowanych przez współczesne sieci GSM, jako że sieci te prezentują jednorodną strukturę telekomunikacyjną - radiową sieć homogeniczną.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200