Migracja do sieci IP

Dla zatwardziałych zwolenników protokołu IPX/SPX Novella, odkładających ad infinitum nieuniknione przejście do sieci TCP/IP, zamieszczamy przewodnik, który powinien uczynić ten proces jak najmniej bolesnym.

Dla zatwardziałych zwolenników protokołu IPX/SPX Novella, odkładających ad infinitum nieuniknione przejście do sieci TCP/IP, zamieszczamy przewodnik, który powinien uczynić ten proces jak najmniej bolesnym.

Migracja do sieci IP

Schemat migracji

Moment przechodzenia na NetWare 5 (czy nawet już po wdrożeniu tej wersji), jest okazją do przejścia na TCP/IP. NetWare 5, odmiennie niż wcześniejsze wersje tego systemu, obsługuje czysty IP, przyjmując go nawet za domyślny protokół sieciowy. Trzeba z góry założyć, że proces przejścia jest zajęciem czasochłonnym i wymaga starannej organizacji i wytrwałości. Kroki zalecane przez doświadczonych użytkowników, którzy przeszli już ten proces, można prześledzić na przykładzie przejścia z NetWare 4.11 na NetWare 5 z jednoczesną migracją do sieci TCP/IP.

Krok za krokiem

1. Zaprojektować sieć TCP/IP, jeżeli do tej pory nie była ona używana w organizacji. System adresacji IP powinien przewidywać dostęp do Internetu i ewentualny przyszły rozwój sieci. Dla dużych sieci, w których routing jest szczególnie skomplikowany, można zastosować system translacji adresów sieciowych w celu uproszczenia adresacji.

W porównaniu z IPX/SPX stos protokołów TCP/IP jest bardziej podatny na naruszenia systemu bezpieczeństwa, z powodu swojej otwartej, „ufnej” natury.

Należy więc rozważyć zastosowanie zapór ogniowych i starannie przestudiować zagadnienia związane z ochroną IP.

2. Wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, zastosować analizator protokołu do zidentyfikowania aplikacji zależnych od IPX. Większość aplikacji zależnych od IPX/SPX i SAP będzie pracować pod NetWare 5, ponieważ system ten zawiera element Compatibility Mode, obsługujący takie aplikacje metodą kapsułkowania protokołu, i unikatowy mechanizm wykrywania fałszywych adresów.

3. Uaktualnić NDS (Novell Directory Services) i wykonać pełne składowanie.

Bardzo prawdopodobne jest, że w pewnych układach, podczas procesu migracji mogą znaleźć się w sieci serwery starsze niż NetWare 4.11, koegzystujące z serwerami NetWare 5. W takich przypadkach, w celu zapewnienie kompatybilności pomiędzy wersjami usług katalogowych, zaleca się uaktualnienie sieci do poziomu NetWare 4.11, zanim gdziekolwiek zainstaluje się NetWare 5.

Przed rozstrzygnięciem, który serwer ma być uaktualniony do wersji NetWare

5, należy przede wszystkim uporządkować NDS. W tym celu powinno się przeglądnąć logi błędów i konsoli pod kątem komunikatów sygnalizujących problemy NDS. Wszystkie sygnalizowane problemy NDS należy wyeliminować przed rozpoczęciem migracji, a po uaktualnieniu do NetWare 5 sprawdzić jeszcze raz, czy nie ma jakichkolwiek uszkodzeń NDS. Dobrze jest upewnić się, czy serwer może komunikować się z każdym innym w sieci i czy uaktualnienie NDS jest prawidłowe.

4. Zaimplementować środowisko serwerowe z podwójnym stosem protokółów.

Jest to niezbędne do obsługi klientów IPX i IP w okresie przejściowym. Nie zaleca się natychmiastowego przejścia na czyste IP. Po upewnieniu się, że TCP/IP pracuje poprawnie, można przejść do kroku następnego.

5. Przełączyć klientów na czyste IP. Jeżeli klient obsługuje już TCP/IP, usunąć IPX/SPX. W przeciwnym przypadku należy załadować TCP/IP i usunąć IPX/SPX tworząc „czystego” klienta IP.

W celu zapewnienia obsługi starszych aplikacji dziedziczonych przy instalacji klienta NetWare 5 należy wybrać opcję „IP and IPX”. Zapewni to kompatybilność wsteczną dzięki IPX Compatibility Mode Driver (CMD), który pozwala klientowi kapsułkować komunikację zależną od IPX w pakietach IP.

6. Przełączyć serwery NetWare na czyste IP. Novell zaleca w tym przypadku rozpoczęcie od root master, który zawiera repliki nadrzędne partycji.

Najwygodniej wziąć komputer z NetWare 4.11, uczynić z niego root master i stabilizować na nim NDS przez okres tygodnia, a następnie uaktualnić na początku ten właśnie serwer.

7. Doprowadzić do porządku lub podmienić wszystkie pozostałe aplikacje zależne od IPX. Po wykonaniu migracji klientów i serwerów do trybu IP NetWare będzie kapsułkował pakiety IPX, tak więc widoczne będą nagłówki IPX i IP. Chociaż funkcja CMD powinna pracować transparentnie, użytkownicy końcowi na pewno zauważą lepszą wydajność od aplikacji pracujących przez rodzimy stos IP.

W przypadku małych ośrodków WAN zaleca się uaktualnienie lub podmianę serwerów do Net-Ware 5. Następnie, w czasie gdy sieć IPX ciągle jeszcze pracuje, należy wykonać migrację wszystkich zdalnych klientów do najnowszej wersji NetWare 5. Wybrać opcję „IP and IPX”, jeżeli potrzebna jest kompatybilność wsteczna, i na końcu wyrzucić IPX na połączeniach WAN.

Jeżeli ośrodek WAN jest duży, to potrzebne będzie wykonanie translacji WAN IP pomiędzy ośrodkami. Translacja WAN IP kapsułkuje ruch IPX w IP, tak więc można go „przepuszczać” przez WAN. Takie tymczasowe rozwiązanie pozwoli na spokojne usuwanie elementów zależnych od IPX.

Bez wątpienia stos TCP/IP oferuje największe możliwości, elastyczność i potencjalny rozwój dla dzisiejszych sieci. Tak więc chociaż proces migracji może być uciążliwy, to jednak bezsporne korzyści, jakie przynosi dla całej organizacji, rekompensują z nawiązką poniesiony trud.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200