Od zawsze byłem fanem różnego rodzaju urządzeń służących do przechowywania informacji, a często, chcąc nie chcąc, byłem skazany na wypełnianie ich tymi samymi danymi. Brakowało bowiem mechanizmów i interfejsów, które pozwalałyby szybko i sprawnie skopiować dane z jednego urządzenia do drugiego.

Rzadko wpisywałem te same dane kontaktowe równocześnie do wszystkich książek adresowych, co zawsze miało te same konsekwencje: po zgubieniu bądź kradzieży urządzenia bezpowrotnie urywał mi się kontakt ze znajomymi, zapominałem o spotkaniach wpisanych do kalendarza i traciłem dziesiątki notatek.

Przełomem w moim arsenale elektronicznych pomocników okazał się komputer Palm Pilot, który pozwolił mi w końcu posiadać replikę danych na komputerze PC. Kilkakrotnie zmieniałem już model urządzeń Palm, nie tracąc jednak poczucia, że moje dane nareszcie są należycie zabezpieczone na wypadek utraty. Ewoluowała również rola komputera naręcznego - z prostej książki adresowej przekształcał się w mojego codziennego pomocnika, elektronicznego asystenta w pełnym tego słowa znaczeniu. Po wzbogaceniu go w kilkadziesiąt dodatkowych aplikacji, stał się alternatywą dla stacjonarnego komputera i pozwala zaoferować podobną funkcjonalność, gdy nie mogę sięgnąć po notebooka lub konieczna jest długa praca na zasilaniu bateryjnym.

Taką jak moja ewolucję zapotrzebowań klientów przespała jednak firma Palm, jeszcze dwa lata temu niekwestionowany lider rynku komputerów naręcznych. Z szansy skorzystał największy konkurent - Microsoft, który wypracował konstrukcję podręcznego komputera Pocket PC. Komputery te mają relatywnie duże wymiary oraz krótki czas pracy bateryjnej w porównaniu z Palmami, jednakże do nich należy przyszłość. Oferują one dużą wydajność pozwalającą uczynić z komputera naręcznego zarówno efektywnego klienta systemu informatycznego, jak i centrum indywidualnej, multimedialnej rozrywki. Taka mieszanka daje największe szanse na sukces - w korporacjach i wśród użytkowników indywidualnych.