Twórcze podejście do IT

Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na zwiększenie innowacyjności i kreatywności w organizacjach oraz potencjału twórczego ich pracowników.

Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na zwiększenie innowacyjności i kreatywności w organizacjach oraz potencjału twórczego ich pracowników.

Nowoczesny świat globalnej gospodarki opiera się między innymi na przekonaniu, że podstawą sukcesu jest przewaga konkurencyjna, jaką można uzyskać za pomocą kapitału ludzkiego. Budowanie biznesowego sukcesu to dziś proces wielopłaszczyznowy, niczym ewolucja promujący pewne grupy cech, które gwarantują jak najlepsze przystosowanie do zmieniającej się dynamicznie rzeczywistości. Jedną z grup takich cech są: kreatywność, twórczość i innowacyjność, jakie powinny charakteryzować ludzi, którzy tworzą współczesne organizacje.

Niekiedy stereotypowe spojrzenie na talenty powoduje, że uznaje się je za wrodzone cechy poszczególnych jednostek, które w żaden sposób nie podlegają nabywaniu i zmianie. Istnieje jednak wiele czynników, które mogą wpływać na zwiększenie innowacyjności i kreatywności w organizacjach oraz potencjału twórczego ich pracowników.

Innowacyjność i kreatywność kojarzone są często z wytwarzaniem zaawansowanych technologicznie produktów, ale nie jest to spojrzenie wyczerpujące.

Fenomen twórczości

Współcześnie twórczość jest w znacznym stopniu definiowana przez przyjęte modele umysłu, które funkcjonują w psychologii czy filozofii. Założenia te, poparte językiem teorii, prowadzą w efekcie do tego, w jaki sposób widzi się twórczość z praktycznego punktu widzenia.

Trudność w precyzyjnym definiowaniu pojęcia twórczości wynika, przede wszystkim stąd, że ma ono skomplikowaną historię. Słowa takie jak tworzyć (w znaczeniu kreować) i twórczość (w znaczeniu „kreacja”) pochodzą od łacińskich creatus i creare, które oznaczają: robić, produkować bądź rosnąć. Dla starożytnych Greków, malarze czy rzeźbiarze byli tylko odtwórcami tego, co istnieje w naturze. Jedyną kategorią, jaka mogła wtedy zaliczać się do twórców, byli poeci, którzy tworzyli coś nowego, czego wcześniej nie było.

Zasadniczej zmiany w myśleniu na temat tworzenia i twórczości dokonało chrześcijaństwo, kiedy wyraz creatio został użyty w celu opisania działalności Boga, który stworzył świat z niczego - creatio ex nihilo.

Wiek XIX przyniósł kolejną zmianę, kiedy termin „twórca” wszedł do języka sztuki i nauki o sztuce. Twórca stał się synonimem artysty i nie musiał już tworzyć „z niczego”, gdyż jego zadaniem było tworzenie rzeczy nowych. Z kolei wiek XX rozszerzył jeszcze bardziej zakres osób, którym przypisano zachowania twórcze, czego efektem było uznanie, że twórczość możliwa jest we wszystkich dziedzinach ludzkiej aktywności. Wytwarzanie nowości zaczęto dostrzegać też w nauce i technice. Twórcą stał się obok artysty także uczony, inżynier, konstruktor.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200